Parafia rzymskokatolicka pw. Najświętszego Imienia Jezus we Wrocławiu

Ludzie

Śp. ks. Piotr Nitecki

Śp. ks. prof. Nitecki pośmiertnie nagrodzony

Fundacja SPES przyznała Nagrody im. kard. Stefana Wyszyńskiego za 2011 r. Wśród wyróżnionych znalazł się śp. ks. prof. Piotr Nitecki, uhonorowany za „upowszechnianie wiedzy na temat nauczania kard. Stefana Wyszyńskiego".

Tragicznie zmarły w wypadku samochodowym 15 grudnia ubiegłego roku ks. Nitecki należał do grona miłośników, najlepszych znawców i znakomitych propagatorów nauczania społecznego Kościoła. Był głęboko zakorzeniony w duchu myślenia kard. Stefana Wyszyńskiego, rozumiejący, że przyszłość chrześcijaństwa w Polsce zależy w dużej mierze od jakości jego zaangażowania i świadectwa w sferze społecznej.

Patrz też:

• http://ekai.pl/diecezje/warszawska/x51158/nagrody-im-kardynala-stefana-wyszynskiego-za-r/.

Uroczystości pogrzebowe śp. ks. Piotra Niteckiego

15 grudnia parafia pw. Najświętszego Imienia Jezus straciła proboszcza, który zginął w wypadku samochodowym w Błoniach pod Wrocławiem, wypełniając posługę kapłańską. Na umówione miejsce, gdzie miał głosić słowo Boże, nie dotarł. Nagła śmierć przerwała ks. prof. Piotrowi Niteckiemu ziemską posługę. Strata drogiego kapłana była szokiem dla wielu, ponieważ Zmarły pełnił obowiązki nie tylko proboszcza, ale prężnie działał także na polu naukowym, dydaktycznym i dziennikarskim. Był wybitnym naukowcem, a przy tym skromnym, dobrym, Bożym duszpasterzem.

Zanim odbyły się główne uroczystości pogrzebowe wspólnota parafialna, przez kilka dni, otaczała zmarłego modlitwą. Codziennie, od 15 grudnia do dnia pogrzebu, odprawiana była koncelebrowana Msza Święta w intencji zmarłego oraz modlitwa różańcowa.

Uroczystości pogrzebowe śp. ks. prof. Piotra Niteckiego rozpoczęły się w kościele parafialnym 21 grudnia o 17:00 eksportacją trumny z ciałem. Uroczyście wprowadzono trumnę do kościoła, wybierając dla niej godne miejsce w prezbiterium. W imieniu wspólnot działających przy kościele Najświętszego Imienia Jezus głos zabrał przedstawiciel Rady Parafialnej Ryszard Migniewicz. Podziękował śp. Księdzu Proboszczowi za sprawowanie sakramentów w naszej wspólnocie, za piękne świadectwo żywej wiary, jaką dawał wiernym. Następnie odbyło się czuwanie modlitewne.

O 18:00 rozpoczęła się koncelebrowana Msza Święta, której przewodniczył biskup pomocniczy archidiecezji wrocławskiej ks. Andrzej Siemieniewski. Przepełnioną szacunkiem dla Zmarłego homilię, wygłosił ks. prałat Andrzej Dziełak, proboszcz parafii Bożego Ciała z okresu, kiedy śp. ks. Piotr Nitecki pełnił tam obowiązki wikariusza. Była to jego pierwsza świątynia, w której po prymicji sprawował posługę kapłańską. Obu kapłanów łączyła nie tylko służbowa zależność, ale również głęboka, wieloletnia przyjaźń. Ks. Andrzej Dziełak w wygłoszonej homilii poruszył wątki biograficzne Zmarłego. Zwrócił uwagę na trudną drogę, jaką ks. Piotr przemierzył do upragnionego kapłaństwa, wspomniał o smutku ludzkiego odrzucenia, które było mu znane, po wydaleniu z warszawskiego seminarium, a co nie złamało w nim powołania. Podkreślił radość, z jaką wypełniał swoją posługę kapłańską oraz wsparcie, jakie dawał klerykom przygotowującym się do kapłaństwa. Zwrócił również uwagę na osoby, mające duży wpływ na ukształtowanie postawy życiowej ks. Piotra. Byli wśród nich Stefan kard. Wyszyński, bł. Jan Paweł II oraz bł. ks. Jerzy Popiełuszko. Każda z wymienionych osób zajmowała szczególne miejsce w sercu Księdza Proboszcza, żyła w jego świadomości. Pierwszą swoją publikację pt. „Znak zwycięstwa” ks. prof. Piotr Nitecki poświecił ks. Jerzemu Popiełuszce, którego znał, z którym przyjaźnił się, obdarzał dużym szacunkiem. Odgrywał ważną rolę w procesie beatyfikacyjnym Prymasa Tysiąclecia, będąc autorem jego positio.

Ks. Andrzej Dziełak wspomniał także, że śp. ks. Piotr umiał rozpoznawać znaki Boże, a przez swoją śmierć sam stał się znakiem dla innych. Po święceniach kapłańskich, pierwszą Mszę Świętą odprawił dokładnie 15 grudnia 1996 roku w okresie adwentu, i po 15 latach kapłaństwa, 15 grudnia, w okresie adwentu, w okresie oczekiwania na Boże Narodzenie odszedł.

Padło wiele życzliwych słów, w których zawarte były prawdy obserwowane przez wiernych na co dzień. Ks. prof. Piotr Nitecki był wyjątkowym duszpasterzem, profesorem kochającym duszpasterstwo, dla którego miłością był Kościół święty - mówił.

Po Mszy Świętej nastąpiło czuwanie modlitewne, prowadzone przez wspólnoty parafialne działające przy kościele Uniwersyteckim, oraz żeńskie zgromadzenia zakonne mieszkające na terenie parafii: Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej, Zgromadzenie Sióstr Maryi Niepokalanej oraz Kongregację Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza. Warto podkreślić, że bliskie sercu Proboszcza były wszystkie wspólnoty, ale szczególnie cieszył się scholą „Maciejki” oraz Liturgiczną Służbą Ołtarza. W czuwaniu trwającym do 22:30 udział mógł wziąć każdy, włączając się do wspólnej modlitwy. Był również czas na indywidualne pożegnanie ks. Piotra, na indywidualną modlitwę.

Główne uroczystości pogrzebowe odbyły się 22 grudnia o godzinie 11:00 Mszą Świętą pogrzebową. W tym dniu od 8:00 trwało czuwanie modlitewne zorganizowane przez wspólnoty zakonne oraz wikariuszy kościoła Uniwersyteckiego ks. Arkadiusza Krziżoka i ks. Rafała Kupczaka.

Mszy Świętej pogrzebowej koncelebrowanej przewodniczył ks. abp Marian Gołębiewski - metropolita wrocławski. Homilię wygłosił rektor Papieskiego Wydziału Teologicznego ks. prof. Waldemar Irek. Wśród zaproszonych gości udział w uroczystościach wzięli biskup świdnicki ks. Adam Bałabuch oraz biskup legnicki ks. Marek Mendyk, a także liczni kapłani, diakoni i klerycy.

Rektor PWT w ciepłych słowach wspominał śp. ks. prof. Piotra Niteckiego: Życie kapłańskie i profesorskie traktował jako służbę – mówił. Swoją homilię rozpoczął, przybliżając zgromadzonym etapy kariery naukowej, jaką Ksiądz Profesor przeszedł zanim przyjął święcenia kapłańskie, okoliczności przeniesienia się z Warszawy, w której urodził się i pracował, do Wrocławia, gdzie rozpoczął pracę jako samodzielny pracownik naukowy na Papieskim Wydziale Teologicznym. Mówił również o drodze, jaką przebył do upragnionych, od dzieciństwa święceń kapłańskich, a udzielonych mu we Wrocławiu, z rąk Jego Eminencji ks. kard. Henryka Gulbinowicza. Ksiądz Rektor mówił, że Zmarły kapłan był człowiekiem, który swoją postawą i działaniem wykuł sobie stałe miejsce w społeczeństwie, ale także w sercach pojedynczych ludzi jako ceniony profesor Papieskiego Wydziału Teologicznego, redaktor naczelny dolnośląskiego pisma katolickiego „Nowe Życie” oraz wikariusz i proboszcz poszczególnych wrocławskich parafii: Bożego Ciała, w której pełnił funkcję wikariusza, św. Stefana na Tarnogaju, pierwsze probostwo, aż wreszcie parafii Najświętszego Imienia Jezus, miejsca szczególnego, bo połączonego z Uniwersytetem Wrocławskim. Wiadomo bowiem, że marzeniem zmarłego było przywrócenie teologii na Uniwersytet. Myśl tę zawarł w jednym ze swoich ostatnich artykułów, który opublikował w listopadowym numerze miesięcznika „Nowe Życie” pt. „Teologia na Uniwersytecie?” Przed zakończeniem Mszy Świętej zostały wygłoszone mowy pożegnalne. W imieniu wspólnot parafialnych głos zabrał przewodniczący Rady Parafialnej Józef Kuropka, w imieniu żeńskich zgromadzeń zakonnych pożegnanie wygłosiła siostra Zofia. Swoją wypowiedź zakończyła cytując słowa ks. Jana Twardowskiego Wiara i nadzieja nie pozwalają płakać, ale miłość czasem płacze. Miłość w czasie pogrzebu płacze. Miłość ma oczy spuchnięte. Głos zabrał także ks. biskup Adam Bałabuch.

Po zakończeniu Eucharystii trumna z ciałem ks. Piotra Niteckiego została przewieziona na cmentarz Ducha Świętego przy ul. Bardzkiej, gdzie nastąpiło ostatnie pożegnanie i złożenie jej do grobu. W wigilię Bożego Narodzenia, kiedy żałobnicy zasiadali do świątecznej kolacji w swoich domach, przy grobie drogiego nam Księdza Proboszcza paliły się znicze. Grób zdobiły liczne wieńce, wśród których zauważyć nie sposób było dwóch, wyłaniających się na pierwszy plan, od ukochanych przez niego wspólnot: scholi „Maciejki” oraz Liturgicznej Służby Ołtarza.

Marzeniem moim jest widzieć przy ołtarzu wielu ministrantów. Mam takie typowo księżowskie marzenia – mówił, dziękując wiernym za życzenia otrzymane z okazji niedawno obchodzonego jubileuszu 15-lecia święceń kapłańskich.

Ks. proboszcz Piotr Nitecki nie żyje