W styczniu w dni powszednie Msze Święte tylko o godzinie 7:30 i 16:00. Ze względu na kolędę nie ma Mszy Świętej w dni powszednie o godzinie 18:00. Nabożeństwa we wtorek, środę i piątek są odprawiane po Mszy Świętej o godzinie 16:00.
Dziękujemy wszystkim, którzy otworzyli swoje domy i serca na wspólną modlitwę, spotkanie i błogosławieństwo kapłańskie.
Tradycyjnie 6 grudnia odbyło się w naszej parafii spotkanie ze św. Mikołajem. :) Po Mszy Świętej, dzieci z wielką radością oczekiwały na spotkanie, które poprzedziła krótka inscenizacja w wykonaniu młodzieży z Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, pod hasłem "Bądź jak św. Mikołaj - dziel sie dobrem", przypominająca, że prawdziwa radość w sercu jest wtedy, kiedy potrafimy dzielić się dobrem z każdym człowiekiem.
Dziękujemy Wszystkim za pomoc udzieloną św. Mikołajowi, a szczególnie Parafialnemu Zespołowi Caritas za przygotowanie niespodzianek, młodzieży za włożone serce oraz scholii dziecięcej za oprawę muzyczna wydarzenia.
W programie Missa pro Nativitate DNCJ i motet Currite populi Marcina Mielczewskiego, staropolskie pastorele, utwory instrumentalne Sylwestra Szarzyńskiego i Adama z Wągrowca oraz chorał według ksiąg piotrkowskich z XVII wieku.
Wystąpią: zespoły wokalne Bornus Consort i Tempus, consort puzonowy Trombastic, orkiestra barokowa Concerto Antemurale oraz Chór Sarmacki im. Grzegorza Gerwazego Gorczyckiego.
Kierownictwo muzyczne: Robert Pożarski
Koncert odbędzie się w piątek 19 grudnia 2014 o godzinie 19:00 w Kościele Uniwersyteckim, pl. Uniwersytecki 1, Wrocław. Wstęp wolny!
Sponsorem koncertu jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Partnerami projektu są: Kolegium Europy Wschodniej, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, parafia Najświętszego Imenia Jezus we Wrocławiu, Radio Rodzina.
Piąte przykazanie kościelne brzmi: troszczyć się o potrzeby Kościoła
. Wyjaśnienie zasadności tego przykazania znajdujemy w Kodeksie Prawa Kanonicznego (kan. 222). Nakazuje on wiernym dbać o zabezpieczenie kultu w ich wspólnocie, prowadzenie działalności charytatywnej, wychowawczej, misyjnej itp. Wierni mają także obowiązek, każdy według swoich możliwości, dbać o materialne potrzeby Kościoła.
Przekazując darowiznę na cele kultu religijnego oraz na cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (DzU z 2003 r., nr 96, poz. 873, z późn. zm.), można skorzystać z odliczeń od dochodu, w szczególności na podstawie art. 26, ust. 1, pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (DzU z 2000 r., nr 14, poz. 176, z późn. zm.) podczas składania zeznania o wysokości osiągniętego dochodu za dany rok podatkowy. Dalsze informacje na temat odliczenia znaleźć można na stronie ministerstwa finansów.
Łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w art. 26, ust. 1, pkt 9 ustawy nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty stanowiącej 6% dochodu. Odliczenie stosuje się, jeżeli wysokość darowizny pieniężnej jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna – dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu. Dowodów tych nie należy dołączać do zeznania (PIT/O), należy je jednak przechowywać do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego.
Na przekazie bankowym należy umieścić swoje dane (imię, nazwisko, adres) oraz dane parafii: Rzymsko-katolicka parafia pw. Najświętszego Imienia Jezus, pl. Nankiera 16a, 50-140 Wrocław. Przelew z darowizną warto też opisać „darowizna na cele kultu religijnego”. Dzięki temu nie będzie wątpliwości podczas rocznego rozliczenia podatku. Nr rachunku: 64 1050 1575 1000 0022 2248 8492 (konto podane jest też w danych kontaktowych).
Tym razem opowiem o wydarzeniach sprzed 72 lat.
Warto się tym podzielić, ponieważ wydarzenie to miało miejsce w okolicznościach iście niezwykłych. Sama data o tym świadczy: był to sierpień 1942 roku. A więc w środkowym okresie II Wojny Światowej i okropnej niemieckiej okupacji. Rodzina nasza żyła w stałym napięciu i obawie, czy kogoś nie zaaresztują i nie zamordują w obozie koncentracyjnym. Czy nas nie wysiedlą albo nie wywiozą do Niemiec na roboty, czy ktoś nie zginie na wojnie. A do tego wszystkiego towarzyszyła nam wciąż wojenno-okupacyjna bieda. Nie było mowy o żadnym prezencie czy okolicznościowej uroczystości.
Dwie osiemnastoletnie przyjaciółki, Kaśka i Magda, kończą liceum filmowe. Pomiędzy zabawą a korzystaniem z życia muszą jeszcze znaleźć czas na przygotowanie się do czekającego je egzaminu końcowego. Mają za zadanie przygotować etiudę filmową. Gdy nauczyciel podsuwa im temat, w pierwszej chwili buntują się. Chciały kręcić film o ważnych społecznie sprawach, o współczesnych problemach, chciały zmieniać świat, a tu trafia się im historia jakiejś wiejskiej dziewczyny sprzed 100 lat, która w bezsensowny sposób dała się zabić. Chcąc nie chcąc, wyruszają w drogę do Zabawy, gdzie żyła i zginęła ich bohaterka – Karolina Kózkówna.
Na początku nie potrafią się odnaleźć w historii Karoliny. Nie mogą jej zrozumieć. Po co młoda dziewczyna dała się zabić? Jaki jest sens jej wyboru? Dlaczego ich rówieśnica tak łatwo oddała życie? Dla jakich wartości? Co nią kierowało? Skąd czerpała siłę? I dlaczego Bóg na to pozwolił? Poszukiwanie odpowiedzi na wszystkie te pytania sprawia, że ich szkolne zadanie stopniowo przeradza się w fascynującą przygodę, a historia Karoliny nagle zaczyna mieć wpływ na życie ich i innych bohaterów filmu.
Karolina to ciepła i mądra opowieść o pragnieniach i wyborach młodych ludzi, o problemach i dylematach dorosłych, o skomplikowanych historiach rodzinnych i odnajdywaniu drogi także dzięki pomocy tych, którzy... dawno nie żyją. To historia odkrywania, że świat prostych, uniwersalnych wartości wart jest odkurzenia i jest receptą na dobre, szczęśliwe życie.
Zapraszamy do uczestnictwa w rekolekcjach ewangelizacyjnych „Wyleję Ducha Mojego”, organizowanych przez Stowarzyszenie Walka Duchowa i Karmelitańską Wspólnotę Nowej Ewangelizacji Solniczka.
Rekolekcje odbywać się będą w dniach 29-30 listopada (sobota-niedziela), hali Orbita, ul. Wejherowska 34. Głosić je będzie o. Antonello Cadeddu, misjonarz z Brazyli, założyciel Wspólnoty Przymierze Miłosierdzia. Swoim świadectwem podzieli się także Lech Dokowicz, reżyser, producent filmów dokumentalnych.
Patrz też:
W imieniu Fundacji Evangelium Vitae oraz instruktorów Modelu Creightona, zapraszamy na bezpłatne spotkania dotyczące diagnozowania i leczenia niepłodności, a także innych schorzeń oraz możliwości naturalnej regulacji poczęć za pomocą Naprotechnologii:
Na powyższe spotkania można się zapisywać telefonicznie pod numerem 798 988 903 lub na adres mailowy: poradnia@boromeuszki.wroclaw.pl.
W przypadku leczenia niepłodności zachęcamy, by w spotkaniu brali udział oboje małżonkowie.
Spotkania są obowiązkowe dla osób pragnących rozpocząć prowadzenie obserwacji oraz leczenie niepłodności przy pomocy NaProTechnologii.
Fundacja mieści się przy ul. Rydygiera 22-28 (dawny szpital) w bliskiej odległości od centrum Wrocławia i w pobliżu kilku węzłów komunikacyjnych (przystanki przy ul. Pomorskiej, Drobnera, Dubois oraz kilka minut pieszo od Dworca Nadodrze). Tu mieści się także wrocławskie Okno Życia.
Projekt dotyczy budowy grobowca i pomnika nagrobnego dla dzieci zmarłych przedwcześnie. Podobne inicjatywy zostały już zrealizowane w kilku miastach Polski, we Wrocławiu takiego miejsca wciąż brakuje.
Gdy umiera dziecko rodzina przeżywa żałobę czując jednocześnie, że to dzieci zgodnie z porządkiem natury powinny żegnać odchodzących w późnej starości rodziców, a nie odwrotnie. Kiedy jednak umiera dziecko nienarodzone, często staje się to tematem tabu. Rodzice w samotności przeżywający swoją tragedię nie wiedzą o tym, że mają prawo pochować dziecko. Naszymi działaniami pragniemy docierać do świadomości całego wrocławskiego społeczeństwa z prawdą, że dzieci w łonie matki mają prawo do godnego pochówku na cmentarzu, nawet, jeśli umierają przed narodzeniem.
Pomysł został pozytywnie zaopiniowany przez lekarzy położników z wrocławskich szpitali oraz urzędników miejskich. Duża część rodziców, będąc w szoku po przebytej traumie utraty dziecka, nie odbiera jego szczątków ze szpitala. Pragniemy, aby każde dziecko zmarłe przedwcześnie zostało godnie pochowane na cmentarzu. Kilka razy w roku odbywać się będą pogrzeby. Rodzice będą wiedzieli, gdzie znajduje się grób ich zmarłego przedwcześnie dziecka.
Pragniemy, aby pomnik dziecka nienarodzonego miał także wymiar symboliczny, dla tych rodziców, którym nie było dane pochować własnego dziecka. Kwaterę wyznaczono na komunalnym cmentarzu na Osobowicach.
Statystyki podają, że w ciągu roku we wrocławskich szpitalach zdarza się 800-1150 martwych porodów i poronień to, co stanowi 8-12% wszystkich. Beneficjentami projektu będą całe rodziny, a więc zwielokrotniona liczba podana w statystykach.
Patrz też:
Kilka dni temu w polskich szkołach zabrzmiał dzwonek, zwiastujący początek nowego roku szkolnego i katechetycznego. W ten sposób otworzył się przed nami nowy czas, w którym nie tylko będziemy mogli zdobywać wiedzę o świecie, o sobie i o Panu Bogu, ale także przeżywać radość poznawania Ewangelii i głoszenia jej innym ludziom. Do takiej właśnie radości, płynącej z Ewangelii, zachęca nas Ojciec Święty Franciszek w adhortacji Evangelii gaudium.
Podobnie, jak w latach poprzednich, w tym miesiącu będziemy przeżywać Tydzień Wychowania. Jego czwarta edycja odbędzie się w dniach 14-20 września i zostanie poświęcona roli prawdy w odpowiedzialnym wychowaniu. Będziemy także podkreślali rolę prawdy w życiu społecznym, narodowym i państwowym jako niezbędnego warunku rozwoju naszej Ojczyzny.
Potrzeba uznania obiektywnej prawdy
Pan Bóg na kartach Biblii przypomina nam rolę prawdy i miłości w życiu człowieka. Źródłem tej troski jest miłość Stwórcy do stworzenia, poddawanego ciągłej pokusie ulegania kłamstwu, którego ojcem jest „władca tego świata” (J 12,31). Prorok Ezechiel w dzisiejszym czytaniu mówi o odpowiedzialności „stróża domu Izraela” (Ez 33,7) – odpowiedzialności wyrażającej się w wiernym przekazie słowa, pochodzącego z ust Bożych. Znamiennym listem Boga do człowieka jest Dekalog – dziesięć przykazań napisanych palcem Bożym na kamiennych tablicach (por. Wj 31,18). Troska o ich zachowanie włącza się w szczególne zadanie chrześcijanina, który jest nieustannie wzywany do życia w duchu prawdy i miłości. Współczesny świat próbuje narzucić ludziom przekonanie, że nie ma żadnej obiektywnej prawdy, a każdy człowiek rozumie i stosuje ją na swój własny, indywidualny sposób. Co więcej, na człowieka głoszącego istnienie obiektywnej prawdy, według której pragnie on żyć, patrzy się z podejrzliwością, a nawet z lekceważeniem. W takiej sytuacji przestają obowiązywać wszelkie stałe wartości. Przyjmuje się wtedy, że nie ma żadnych niepodważalnych punktów odniesienia, a zatem wszystko jest niestałe i zmienne. Wobec coraz częstszych prób narzucania tego rodzaju przekonań, Kościół przestrzega przed swego rodzaju „dyktaturą relatywizmu”. Należałoby w tym miejscu przywołać słowa św. Jana Pawła II, który stanowczo przypominał: W sytuacji, w której nie istnieje żadna ostateczna prawda będąca przewodnikiem dla działalności politycznej i nadająca jej kierunek, łatwo o instrumentalizację idei i przekonań dla celów, jakie stawia sobie władza. Historia uczy, że demokracja bez wartości łatwo przemienia się w jawny lub zakamuflowany totalitaryzm
(Centesimus annus, n. 46).
Warto w związku z tym postawić pytanie: na czym polega wychowanie do prawdy? Polega ono na tym, aby na wszystkich etapach procesu wychowawczego – dokonującego się w domach, w przedszkolach i szkołach – rodzice, nauczyciele i wychowawcy ukazywali wartość odkrywania ostatecznej prawdy o świecie, o człowieku i o Bogu. Ważne jest przy tym, aby pokazywali oni, jak do tej prawdy dążyć i w jaki sposób kierować się nią w codziennym życiu. W ten sposób dzieci i młodzież znajdą się w szkole prawdy i będą wychowywani przez prawdę. Tylko wtedy będziemy mogli z ufnością patrzeć w przyszłość, mając pewność, że dzięki temu ukształtuje się społeczeństwo, w którym ludzie będą kierowali się wewnętrzną uczciwością, prawością i rzetelnością.
W szkole Chrystusa – Najwyższej Prawdy
Pełną prawdę o Bogu i o człowieku przekazuje Jezus Chrystus, który mówi o sobie: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem
(J 14,6a). Zbawiciel jest zatem Najwyższym Wychowawcą w szkole Prawdy. On sam bowiem jest Prawdą. To On posiada wyraźnie określony plan wychowawczy, wyrażający się w słowach: Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie
(J 14,6b). Tym samym wskazuje na cel, do którego pragnie zaprowadzić wszystkich wierzących w Niego. Jest nim dom Ojca. Nie ma bowiem dla człowieka nic ważniejszego niż jego własne zbawienie. Ono jest najwyższą wartością. Wobec grzechu i kłamstwa Chrystus wzywa nas dziś do braterskiego upomnienia i zgodnej modlitwy (por. Mt 18, 15-19). Chrześcijanin pragnący żyć w prawdzie, jest powołany do ciągłej, twórczej przemiany siebie i szukania duchowej siły we wspólnej modlitwie, w której Zbawiciel jest szczególnie obecny. Chrystus, który jest Prawdą, jest przecież także Życiem, daje życie i wzywa do dążenia ku pełni życia. Święty Paweł w Liście do Rzymian, którego fragment słyszeliśmy w dzisiejszym drugim czytaniu, nawołuje do miłości bliźniego, wyrażającej się w przestrzeganiu przykazań (Rz 13,8-10). To w nich zawarta jest wola Boga – doskonały porządek Boży wobec świata stworzonego. Rozpoznawanie jej to nic innego jak poszukiwanie prawdy. Tylko życie w prawdzie pozwala właściwie osądzić stan swojego ducha, a zarazem zdobyć się na wysiłek wewnętrznej przemiany. Będzie ona możliwa, jeśli w szkole Chrystusa-Prawdy będziemy Go uważnie słuchać, głębiej poznawać i pozwalać, aby nas prowadził ku pełnej prawdzie o Bogu i o nas samych. Dzieje się to między innymi podczas szkolnej i parafialnej katechezy.
Konieczność wychowania do prawdy
Najważniejszą konsekwencją życia w prawdzie, którą ukazuje nam Pan Jezus, jest dążenie do podporządkowywania jej swojego życia. Jak wielokrotnie nauczał św. Jan Paweł II, nie ma wolności bez prawdy. Autentyczna wolność polega bowiem na życiu w świecie prawdziwych wartości i na świadczeniu o nich. Z pewnością nie jest to łatwe! Niejednokrotnie wymaga braterskiego napomnienia i próby „sprowadzenia występnego z jego drogi” jak poucza dziś prorok Ezechiel (por. Ez 33,8b). Głosząc obiektywną prawdę, musimy mieć świadomość tego, że niekiedy trzeba będzie dla niej cierpieć. Jest to droga, którą kroczyli prorocy Starego Testamentu. Jest to droga, którą w najwyższym stopniu przemierzył sam Pan Jezus. Jest to droga, którą także my powinniśmy podążać. Dla człowieka wierzącego nie ma bowiem innej drogi niż ta, którą szedł nasz Pan, Jezus Chrystus.
Przed wychowawcami: rodzicami, nauczycielami, katechetami i duszpasterzami stoi zatem zadanie stawiania wymagań – najpierw sobie, a następnie własnym dzieciom oraz powierzonym im uczniom i wychowankom. Dlatego zwracamy się do Was z gorącym apelem: Nie bójcie się prawdy! Dążcie do niej z odwagą i zapałem! Uczcie jej innych! Wychowujcie do niej wszystkich, których Wam Pan Bóg powierzył! Nie dajcie się zwieść namiastkami prawdy czy półprawdami! Brońcie się przed manipulacją ze strony tych, którzy są niechętni Chrystusowi i Jego Kościołowi. Nie oni mają być dla Was wzorami i autorytetami, ale Jezus Chrystus – nasz Pan i Zbawiciel, który oddał swoje życie za prawdę i sam o sobie mówi, że jest „drogą i prawdą, i życiem”. Zdobywajcie umiejętność stawania w prawdzie o sobie poprzez częsty i rzetelny rachunek sumienia oraz przez regularne przystępowanie do sakramentu pokuty i pojednania! Tylko wtedy poznacie autentyczną radość, wynikającą z doświadczania słów Pana Jezusa: Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli
(J 8,32).
Na tę drogę przebywania w szkole Chrystusa-Prawdy i wychowywania innych w prawdzie wszystkim Wam z serca błogosławimy
Krzyż misyjny, który znajduje się w kaplicy św. Sebastiana (patrząc w kierunku ołtarza, ostatnia – najdalej od ołtarza – po prawej stronie) został przeniesiony. Nadal jest w tej samej kaplicy, ale teraz na innej ścianie, naprzeciw konfesjonału.
Na krzyżu misyjnym oznaczone są kolejne lata, w których odbywały się w naszej parafii misje święte. Misje święte, które powinny odbywać się w każdej parafii co mniej więcej 10 lat, to szczególne rekolekcje. W ich czasie między innymi odnawia się przyrzeczenia chrzcielne, śluby małżeńskie i adoruje się krzyż misyjny.
Nasz krzyż ma widocznych 9 oznaczeń: 1909, 1920, 1932, 1938, 1964, 1972, 1989, 2000 i 2012. Pierwsze cztery są już mocno wytarte przez czas. Na następne zaś zapewne przyjdzie nam jeszcze zaczekać!
Ze względu na bliskość krzyża misyjnego do konfesjonału przypominamy, że w naszym kościele wyspowiadać się można w dni powszednie na pół godziny przed mszą oraz w niedziele i święta w trakcie mszy.
Zapraszamy!
Umiłowani w Chrystusie Panu,
w ostatnich dniach docierają do nas budzące przerażenie wiadomości dotyczące losu naszych braci i sióstr w wierze żyjących w Iraku, Syrii i Palestynie. Informacje te sprawiają, że w naszych sercach rodzi się ból, a jednocześnie poczucie solidarności oraz chęć niesienia im pomocy.
Jak informuje Papieskie Stowarzyszenie Pomoc Kościołowi w Potrzebie, fundamentaliści islamscy dokonują rzezi na społeczności chrześcijańskiej w Mosulu i w innych miejscowościach zamieszkanych przez chrześcijan.
Jakże niepokoi fakt, że jeszcze jedenaście lat temu, przed interwencją Sił Koalicyjnych w 2003 roku, w Iraku mieszkało 1,4 mln chrześcijan, natomiast dzisiaj jest ich zaledwie 150 tysięcy. Smutek i współczucie budzi w nas wołanie ponad miliona naszych braci – wygnanych, umęczonych, pozbawionych domu i ojczyzny, którzy proszą: „nie zostawiajcie nas samych!”.
Odpowiadając, w imieniu całego Kościoła w Polsce, na apel Ojca Świętego Franciszka oraz katolickiego Patriarchy Babilonii obrządku chaldejskiego, Louisa Raphaela I Sako, który błaga Polaków o gest solidarności, prosimy Was, aby dzień 26 sierpnia br., który jest obchodzony w Polsce jako uroczystość Matki Boskiej Częstochowskiej, był Dniem modlitwy za Prześladowany Kościół na Bliskim Wschodzie. Zachęcamy do uczestnictwa we Mszy świętej i ofiarowania Komunii św. w intencji ustania prześladowań w Iraku i na całym Bliskim Wschodzie. Prosimy także o podjęcie praktyk pokutnych (droga krzyżowa, różaniec, post, jałmużna), aby w ten sposób wyrazić jedność z cierpiącymi braćmi i uprosić u Boga łaskę pokoju dla nich.
Otwórzmy drzwi Chrystusowi – pod tym hasłem w sobotę 2 sierpnia ruszyła XXXIV piesza pielgrzymka wrocławska na Jasną Górę. Wraz z nią grupa duchowych pielgrzymów, którzy nie mogąc z różnych powodów iść pieszo, skupiają się codziennie na wieczornej Mszy Świętej w miejscach swojego zamieszkania, aby w ten sposób łączyć się modlitewnie z idącymi. Każdy z duchowych pielgrzymów niesie przed tron Jasnogórskiej Pani własne intencje oraz wyprasza łaski w ogólnych intencjach.
Także w naszej parafii duchowi pielgrzymi zbierają się codziennie na Mszy Świętej o godzinie 18:00. Każdy z nich otrzymał przewodnik oraz plakietkę, symbolizujące przynależność do grupy pątników. W tym roku duchowych pielgrzymów prowadzi ks. Aleksander Radecki.
Patrz też:
Zachęcamy do wysłuchania koncertów organowych w naszym kościele w wykonaniu Pana Ireneusza Kusia. Zapraszamy od 5 sierpnia do końca miesiąca we wszystkie dni powszednie o godzinie 12:00.
W pięknych dniach lipca, mieszkańcy Wrocławia oraz turyści odwiedzający nasze miasto, będą mieli możliwość wysłuchać koncertu chóru studenckiego z Uniwersytetu Durham z Anglii "Durham Univerity Chamber Choir", który wystąpi gościnnie w naszym mieście biorąc udział w dwuch koncertach. Pierwszy odbędzie się 22 lipca w kościele św. Elżbiety Węgierskiej przy ul. Grabiszyńskiej 103 o godzinie 19:00, natomiast drugi koncert będzie miał miejsce 23 lipca o godzinie 18:30 w Kościele Uniwersyteckim p.w. Najświętszego Imienia Jezus, niedaleko Rynku obok Uniwersytetu Wrocławskiego. Na spotkanie z różnorodnym, bardzo ciekawym repertuarem z muzyki sakralnej i popularnej, zaprasza organizator - Fundacja "Studium Culturae Ecclesiae". Zapraszamy wszystkich chętnych na ten wieczorny koncert w międzynarodowym klimacie wakacji. Wstęp wolny.
Zapraszamy Państwa na III koncert II Międzynarodowego Festiwalu Organowego Chorda Auxit - recital organowy Marcina Armańskiego. Jest to zarazem pierwszy koncert tegorocznego Festiwalu we Wrocławiu. Sobota, 12 lipca, godzina 19:00, Kościół Uniwersytecki p.w. Imienia Jezus.
Wstęp wolny! Serdecznie zapraszamy!
Urodzony w Kielcach w 1983 roku. Naukę gry na organach rozpoczął pod kierunkiem ks. Zbigniewa Rogali, ukończył również Państwową Szkołę Muzyczną w Kielcach w klasie fortepianu. Kształcił się w Salezjańskim Liceum Muzycznym w Lutomiersku w klasie Michała Olszewskiego. W 2007 roku uzyskał tytuł magistra sztuki Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, gdzie studiował w klasie profesora Juliana Gembalskiego.
Od 2006 związany jest ze Świdnicą na Dolnym Śląsku. W tym czasie pełnił funkcje kantora Kościoła Pokoju i organisty kościoła klasztornego oo. Paulinów. Działał również jako muzyk kościelny przy parafii ewangelicko-reformowanej we Wrocławiu. Prowadzi działalność pedagogiczną. Jest laureatem ogólnopolskich konkursów organowych i kompozytorskich. Ma na swoim koncie liczne nagrania dla Radia i Telewizji (w tym także dla telewizji amerykańskiej i japońskiej). W 2011 roku zagrał specjalny koncert podczas wizyty szwedzkiej pary królewskiej w Świdnicy. Jest organizatorem życia muzycznego na Dolnym Śląsku, od wielu lat prowadzi festiwale organowe m.in. w Jeleniej Górze, Karpaczu, Kaczorowie, Świdnicy.
Zajmuje się organmistrzostwem - rekonstrukcjami historycznych instrumentów klawiszowych.
5 lipca 2014 roku o 20:30 w ramach akcji „Wieczór otwartych kościołów. Spotkanie Chrześcijan Europy Środkowo-Wschodniej” odbył się w naszej parafii panel dyskusyjny „Duchowość w kulturze”. Wśród zaproszonych panelistów znalazła się znakomita wrocławska malarka Mira Żelechower-Aleksjun oraz Dyrektor Wrocławskiego Muzeum Narodowego dr hab. Piotr Oszczanowski. Bogato zdobione wnętrze kościoła Imienia Jezus jest widomym znakiem pierwiastka Bożego, objawionego w talentach artystów m.in. Jana Michała Rottmayera czy Krzysztofa Tauscha, którzy przyczynili się do jego piękna – mówił dr Oszczanowski. Natomiast Mira Żelechower-Aleksjun podzieliła się ze słuchaczami swoimi osobistymi doświadczeniami na temat dojrzewania w odkrywaniu swoich żydowskich korzeni. Jej dzieła odzwierciedlają głębokie przeżycia związane kontaktem z Biblią. Malarka przypomniała, że artystę, jego emocje najlepiej poznaje się poprzez twórczość. Mówiła również o swoich planach malarskich, których inspiracją jest Księga Rut.
Spotkanie dopełnił koncert luterańskiego chóru z Węgier.
Organizatorem Spotkania Chrześcijan Europy Środkowo-Wschodniej był Kościół Ewangelicko-Augsburski w RP oraz Diecezja Wrocławska Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP. Celem jaki przyświecał organizatorom to spotkanie i rozmowa, jako podstawa komunikacji, wzajemnego poznania się i zrozumienia. Doskonałą okazją zaś była 25 rocznica obrad Okrągłego Stołu i zapoczątkowanych w Polsce przemian politycznych w Europie Środkowo-Wschodniej.
My, chrześcijanie, rozmawiamy nie tylko ze sobą nawzajem, ale też rozmawiamy z Wszechmogącym. Modlitwa dodaje nam codziennie nowych sił, a także jednoczy nas wokół Zbawiciela. Jest to niezwykły element, który sprawia, że choć mówimy innymi językami, mamy inne tradycje, inne dzieje narodowe, to jednak jesteśmy jedno, bo należymy do tego samego Pana.
22 czerwca po Mszy Świętej o godzinie 11:00 pożegnaliśmy ks. Bartosza Barczyszyna, który przez rok pełnił funkcję wikarego w naszej parafii. Decyzją Arcybiskupa Metropolity Wrocławskiego ks. Józefa Kupnego ks. Bartosz obejmie funkcję Proboszcza w parafii p.w. św. Franciszka i św. Piotra z Alkantary w Namysłowie. W pożegnaniu udział wzięli przedstawiciele: Rady Parafialnej, Liturgicznej Służby Ołtarza, Wspólnoty Żywego Różańca, Wspólnoty Krwi Chrystusa, Schola Maciejki, a także miłośnicy, prowadzonego przez ks. Bartosza, Kręgu biblijnego.
Ksiądz Bartosz zostanie w naszej pamięci jako oddany duszpasterz.
Dziękując za posługę kapłańską, jaką sprawował w naszej wspólnocie, życzymy mu wszystkiego co najlepsze, a przede wszystkim Błogosławieństwa Bożego na każdy dzień, aby dobry Bóg zawsze miał Go w swojej opiece.
Urodzony 8 sierpnia 1981 roku we Wrocławiu. Kolejne etapy edukacji to Szkoła Podstawowa nr 100 we Wrocławiu, następnie XII LO im. Bolesława Chrobrego we Wrocławiu. Po maturze rozpoczął studia w MWSD we Wrocławiu. Posześcioletnich studiach teologicznych, w roku 2006, przyjął święcenia kapłańskie z rąk ks. abp. Mariana Gołębiewskiego. Na pierwszą parafię został skierowany do pod wrocławskiej Brzeziej Łąki do parafii pw. św. Mikołaja, gdzie posługiwał przez 5 lat. W tym czasie uczył dzieci w szkole podstawowej i gimnazjum, był opiekunem Liturgicznej Służby Ołtarza oraz Domowego Kościała. Co roku dla parafialnej grupy młodzieży organizował wyjazdy na Lednickie spotkania młodzieży. Po pięciolatce w Brzeziej Łące przeszedł do wrocławskiej parafii pw. abp. Jana Apostoła na Zakrzowie, gdzie spędził 3 lata jako katecheta w gimnazjum, opiekun LSO, Żywego Różańca i Domowego Kościoła, który udało się tam zorganizować wraz kilkoma małżeństwami z tamtejszej i sąsiedniej parafii. Ksiądz Norbert interesuje się muzyką klasyczną, lubi czytać książki.
Urodzony 7 stycznia 1978 roku w Środzie Śląskiej. Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnej Miękini, uczęszczał do Technikum Kolejowego we Wrocławiu; uzyskując wykształcenie – technika radiokomunikacji. W 1999 rozpoczął studia na Papieskim Wydziale Teologicznym i formację w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym we Wrocławiu. W 2004 roku obronił pracę magisterską z zakresu teologii praktycznej. 21 maja 2005 roku otrzymał święcenia kapłańskie, a w 2009 roku uzyskał stopień licencjata na studiach licencjacko-doktoranckich na PWT we Wrocławiu. W latach 2005-2009 pracował w parafii Miłosierdzia Bożego w Brzegu, następnie od 2009 do 2014 roku w parafii św. Franciszka z Asyżu we Wrocławiu. W tym okresie pracował m.in. w liceum i gimnazjum, opiekował się scholą i LSO, prowadził wspólnoty młodzieżowe, przygotowywał młodzież do sakramentu bierzmowania, był przewodnikiem brzeskiej grupy pielgrzymkowej, organizował przygotowania do Światowych Dni Młodzieży w Madrycie i w Rio; obecnie pracuje w sztabie diecezjalnym do ŚDM Kraków 2016. Organizował liczne wyjazdy pielgrzymkowe, wakacje z Bogiem dla młodzieży i dorosłych, był również kapelanem ASK we Wrocławiu.
Pasją księdza Tomasza są szlaki św. Jakuba w Polsce i w Hiszpanii, wyprawy w góry oraz sport.
Ukazał się nowy numer naszej gazetki parafialnej!
W najbliższą sobotę 5 lipca, w ramach Wieczoru otwartych kościołów, w naszej świątyni o godzinie 20:30 odbędzie się panel dyskusyjny nt „Duchowość w kulturze” a po nim koncert Chóru parafii Ewangelicko-Luterańskiej z Kaposvar na Węgrzech.
Więcej szczegółów na plakacie.
7 czerwca podczas uroczystej Eucharystii o godzinie 11.00, w kościele Świętego Krzyża, ks. bp Andrzej Siemieniewski ustanowił lektorami 56 ministrantów oraz promował na ceremoniarzy 75 lektorów z naszej archidiecezji.
Do kolejnego etapu formacji liturgicznej przygotowywali się od października 2013 r. pod okiem Diecezjalnego Duszpasterza Liturgicznej Służby Ołtarza ks. Mirosława Dziegińskiego, ks. Andrzeja Delwo, ks. Łukasza Piłata oraz kleryków MWSD we Wrocławiu. W uroczystości uczestniczyły rodziny promowanych oraz księża i klerycy MWSD.
W kursie przygotowawczym uczestniczyli także chłopcy z naszej parafii. Ceremoniarzem został Daniel Duś, zaś nowymi lektorami: Bartek Marek, Mateusz Mińczuk, Piotr Świda, Artur Cieślak, Krzysztof Nowakowski i Grzegorz Tchórzewski.
W czasie liturgii będą odpowiedzialni za przekazywanie Bożego słowa i koordynację przebiegu liturgii. Życzymy im dobrej posługi w parafii i z serca gratulujemy.
31 maja grupa dzieci pierwszokomunijnych, rocznicowych i scholka wraz z rodzicami wybrała się pod przewodnictwem ks. Bartosza do Częstochowy, by przez wstawiennictwo Jasnogórskiej Pani podziękować Bogu za otrzymane łaski, szczególnie za dar Eucharystii i by oddać się w opiekę Maryi.
W Kaplicy Cudownego Obrazu pielgrzymi uczestniczyli we Mszy Świętej. W drodze powrotnej zatrzymali się w Szymonkowie, małej, urokliwej miejscowości, leżącej tuż przy granicy województwa dolnośląskiego i wielkopolskiego, by pograć w piłkę i pohasać na świeżym powietrzu. Dopisała im zarówno pogoda, jak i dobry humor.
Szczególnie ciepłe pozdrowienia ślemy dla gospodarzy Szymonkowa: ks. Tomasza, proboszcza tamtejszej parafii i Pana Sołtysa wraz z podziękowaniami za gościnę.
Serdeczne podziękowania dla wszystkich, którzy przyczynili się do organizacji tego wyjazdu.
18 maja grupa 32 młodych osób z naszej parafii po prawie rocznym okresie przygotowań, pod kierunkiem ks. Arkadiusza Krziżoka, przyjęła z rąk ks. infułata Józefa Patera sakrament dojrzałości chrześcijańskiej.
Być człowiekiem to nic innego jak być odpowiedzialnym
– przytoczył za Antoinem de Saint-Exuperym wymowne zdanie zaczerpnięte z „Małego Księcia” tego francuskiego pisarza. Bo podstawowym powołaniem człowieka jest być człowiekiem właśnie
– ciągnął Celebrans. I to człowiekiem odpowiedzialnym. Nieodpowiedzialnym ludziom nie powierza się ważnych funkcji
.
W dalszej części słowa pasterskiego skierowanego do młodych powiedział zaś: Pamiętajcie, że w trudnościach, które mogą się pojawić w waszym życiu, macie zawsze możliwość odwołania się do Jezusa. On może pomóc wam je usunąć. Bądźcie pewni, że Bóg swojej pomocy wam nie odmówi, zwłaszcza gdy będziecie prosić Go o to szczerze
.
Tak ukierunkowani młodzi wraz ze swymi świadkami przystąpili do ceremonii udzielenia im sakramentu bierzmowania.
Na zakończenie uroczystej Eucharystii ks. Arkadiusz wyraził ufność w to, że radość, która płynie z faktu przyjęcia przez młodych sakramentu bierzmowania, przeniknie ich życie, decyzje i wybory. Oni sami zaś wyrazili swą wdzięczność wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób pomogli im przygotować się do tego ważnego dla ich chrześcijańskiej tożsamości dnia.
18 maja grupa 31 dzieci z klas drugich szkoły podstawowej przyjęła po raz pierwszy do swego serca Pana Jezusa. Uroczystości przewodniczył proboszcz parafii, ks. Arkadiusz Krziżok.
Do tego niezapomnianego dnia dzieci przygotowywały się pod kierunkiem ks. Bartosza Barczyszyna.
Podniosły nastrój Eucharystii podkreślały piękne dekoracje kwiatowe, przygotowane przez s. Natalię. O oprawę muzyczną zadbali organista, pan Andrzej Grodziński, i schola Maciejki, prowadzona przez ostatni rok przez Agnieszkę Kępowicz wraz z Małgosią Chmurą, akompaniującą na gitarze.
Na zewnętrzną oprawę Mszy Świętej zwrócił też uwagę w swoim kazaniu ks. Arkadiusz, mówiąc, że wszystko to ważne jest, lecz najważniejsze jest to, czego oko dostrzec nie może: spotkanie z Chrystusem - ukrytym w Hostii
. Porównał też nasze życie do podróży, podkreślając, że w daleką drogę nie można się wybrać bez pożywienia. W naszej ziemskiej pielgrzymce tym duchowym pokarmem musi być Eucharystia. To ona gwarantuje nam dotarcie do celu naszej drogi życiowej, a więc osiągnięcia życia wiecznego.
Podczas tej podniosłej dla dzieci pierwszokomunijnych uroczystości nie zabrakło też wierszy i podziękowań. Rodzice dziękowali Chrystusowi, że przyszedł do ich dzieci, a także księżom oraz tym, którzy przyczynili się do uświetnienia uroczystości Pierwszej Komunii Świętej. Dzieci zaś podziękowały rodzicom za dar wiary i trud włożony w wychowanie.
Także w dniu 18 maja dzieci klas trzecich szkoły podstawowej obchodziły pierwszą rocznicę Pierwszej Komunii Świętej.
25 maja gościliśmy w parafii ks. Mariusza Dębskiego, kapłana Archidiecezji Wrocławskiej, przebywającego od trzech lat na misjach w Peru, który tego dnia na wszystkich Mszach Świętych opowiadał zebranym w naszym kościele o rzeczywistości misyjnej w Andach Peruwiańskich, gdzie posługuje w miejscowości położonej na wysokości ok. 4000 m n.p.m.
W swej opowieści przywołał m.in. radości i smutki pracy duszpasterskiej pośród ludności składającej się głównie z Indian i Metysów, która w znacznej większości jest jeszcze daleko od Boga, dlatego wciąż potrzebuje ewangelizacji. Posługa ta nie jest łatwa, bowiem w diecezji, obejmującej swą powierzchnią jakby trzy nasze, pracuje niespełna 50 kapłanów. Ludzie w niektórych wioskach nie widzą więc księdza nawet po kilka lat… A kiedy pojawi się tam, by sprawować Eucharystię, bywa, że uczestniczy w niej… zupełnie sam. Mają też mylne wyobrażenia o Mszy Świętej, potrafią na przykład zaprosić człowieka z sekty religijnej do jej odprawienia, bo nie widzą różnicy między kimś takim a kapłanem katolickim…
Dobrą Nowinę udaje się przekazywać także dzięki podejmowanym akcjom humanitarnym - głównie w okresie przedświątecznym - organizowanym wycieczkom dla dzieci, odwiedzinom chorych, dniom skupienia.
Więcej o posłudze ks. Mariusza można dowiedzieć się z prowadzonego przez niego bloga na stronie internetowej pod adresem http://misjonarz.wordpress.com.
W przygotowaniu do Świąt Wielkanocnych i do przeżywania największych tajemnic naszej wiary – śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa – w sobotni wieczór, 12 kwietnia, pomagała zebranym w naszym kościele wspólnota „Dar Boży” z parafii św. Augustyna, która przedstawiła inscenizację „Pasji”.
Na scenie, za którą posłużyło prezbiterium, wystąpiło kilkunastu aktorów ucharakteryzowanych na bohaterów z czasów Jezusa. Misterium Męki Pańskiej rozpoczęła Ostatnia Wieczerza i zdrada Judasza, poprzez sąd przed Piłatem, a zakończyła scena pod krzyżem Jezusa, przy którym wybrzmiała nadzieja Maryi na zmartwychwstanie Jej Syna.
Zapraszamy Cię dziś, Panie Jezu, bo chcemy pozwolić Ci, byś zbadał nasz wzrok. Prosimy Cię także o odwagę, byśmy się przyznali do zaburzeń w widzeniu, a może nawet do ślepoty
– w ten nieco zaskakujący sposób rozpoczął wielkopostne nauki rekolekcyjne ks. Aleksander Radecki, ojciec duchowny w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym we Wrocławiu, który głosił je dla naszej wspólnoty parafialnej w dniach od 30 marca do 2 kwietnia.
Kontynuując wątek duchowej ślepoty, będący bezpośrednim nawiązaniem do niedzielnej Ewangelii wg św. Jana o uzdrowieniu niewidomego od urodzenia, rekolekcjonista podkreślał, że można mieć wzrok sokoli, a nie wiedzieć tego, co najistotniejsze, gdyż jesteśmy niewidomymi od urodzenia i potrzebujemy uzdrowienia - bardziej serca aniżeli oczu. Ale jeśli kogoś zaślepi pycha i woli zostawić sobie błoto na oczach, jakże mu pomóc?
– pytał nieco retorycznie ks. Aleksander.
Ważne jest, by być posłusznym Jezusowi. Podobnie jak uczynił to niewidomy od urodzenia. On posłuchał Jezusa, dlatego przejrzał. Więcej, zobaczył w Jezusie Mesjasza. Trzeba nam zdobyć się na odwagę pójścia za Nim, by nie mieć udziału w czynach ciemności
– nauczał ks. Radecki. A potem - dzieląc się wiarą z innymi - swym życiem dokończyć to Jezusowe wezwanie do kroczenia za Nim
.
Nam nie może być obojętne – ciągnął dalej - ilu z nas idzie za Jezusem. Nas musi boleć, że nasz mąż, żona, dziecko czy sąsiad skreślili Boga ze swojego życia. Tam jest miejsce naszej ewangelizacji. Bo wiara umacnia się, gdy jest przekazywana
.
W niedzielę, 30 marca, po wielkopostnych ćwiczeniach duchowych ks. Aleksander Radecki wygłosił także głębokie w treść kazanie pasyjne, osadzone w konwencji przejmującego dialogu człowieka z Jezusem.
Jednocześnie w tym samym okresie tj. od 30 marca do 2 kwietnia w kościele wypełnionym po brzegi przez młodych ludzi, przede wszystkim z 11 wrocławskich duszpasterstw akademickich, na Mszy Świętej o godzinie 19:00 (a także po niej) nauki rekolekcyjne głosił o. Adam Szustak, dominikanin, ceniony rekolekcjonista, głoszący słowo Boże z niezwykłą mocą, autor rekolekcji internetowych m.in. Dwa wilki i Nocny złodziej, które obiegły cały świat.
Kaznodzieja zaproponował młodym duchową podróż z biblijną Rut, mieszkanką pogańskiego kraju Moab, który symbolizuje stagnację, rezygnację, śmierć. Każdy z nas ma jakiś swój Moab
– mówił dominikanin. Można z niego wyjść jedynie przez przylgnięcie do Boga. Wtedy następuje nawrócenie, które polega na tym, że jesteśmy już zawsze z Bogiem, mimo słabości, upadków i grzechów. Ale trzeba nam położyć w Nim całą, absolutnie całą nadzieję
.
Na czym polega bezgraniczne zaufanie Bogu? To skok w przepaść Bożej miłości – nauczał o. Adam Szustak - w nadziei, że nic złego się nam nie stanie. A kiedy się na to zdecydujemy, Bóg krok po kroku będzie nam pokazywał naszą nędzę duchową, będzie oczyszczał nas z egoizmu. A wszystko po to, by nas nauczyć bezinteresownej miłości
.
Podczas czterodniowych ćwiczeń duchowych rekolekcjonista zachęcał także do indywidualnej lektury Słowa Bożego, czego wprawkę dał rekolektantom podczas nauk, kiedy to czytał fragmenty z Księgi Rut, a następnie analizował je, wyprowadzając z nich sens dla życia duchowego. Jedną z największych mocy duchowych, poza sakramentami, niesie w sobie Biblia - podkreślał. Jeśli chcecie mówić Złemu „nie”, karmcie się Słowem Bożym
.
Jasny sposób przekazu, nacechowany sporą dawką humoru, głęboko przemyślane treści oraz niecodzienne spojrzenie na świat sprawiało, że młodzi ludzie chętnie słuchali nauk rekolekcyjnych o. Adama Szustaka, czego wyrazem były gromkie brawa, jakie otrzymał na ich zakończenie.
Zapraszamy na spektakl „Pasja” przygotowany przez wspólnotę „Dom Boży”. Odbędzie się on w naszym kościele 12 kwietnia o godzinie 18:45.
W sobotę w ramach zbiorki, wybraliśmy się na przejażdżkę rowerową. Pogoda okazała się istnie wiosenna. Zamierzeniem był co prawda podwrocławski "Bajkał", ale ostatecznie i tak wyszło prawie 30 km, generalnie przy Odrze oraz w okolicy rzeki Oława, z postojem na zregenerowanie sił.
Zamierzamy jeszcze nie raz wyruszyć na szlaki rowerowe!
Więcej informacji wkrótce…
Droga Wspólnoto parafialna!
Rekolekcje wielkopostne… Zaproszenie w nich kieruje Chrystus do każdego i każdej z nas, upominając: Cóż pomoże człowiekowi, choćby cały świat zyskał, a na duszy swojej szkodę poniósł? (Mt 16, 26) Ktoś powiedział, że rekolekcje, to są takie lekcje, na których człowiek powinien stać się lepszy. Są to jednak bardzo trudne lekcje, gdyż stać się lepszym nie jest sprawą łatwą, co więcej - lepsi nie stajemy się od razu.
Rekolekcje są czasem, w którym mamy się głęboko zastanawiać nad tym, co mamy robić, aby całym swoim życiem być coraz bliżej Boga. Rekolekcje są również czasem odnowienia naszego przymierza z Bogiem, zawartego na chrzcie świętym, a odnawianego stale w sakramentach Eucharystii i Pokuty.
Zastanówmy się nad naszą wiarą, czy rzeczywiście jest to wiara żywa i utwierdzona, potrafiąca swą mocą zbliżać ludzi do Boga. Zastanówmy się nad naszą nadzieją, czy jest na tyle mocna, aby myśl o szczęściu wiecznym była dla nas drogowskazem do wszelkiego działania. Zastanówmy się nad naszą miłością, czy jest cierpliwa, łaskawa, czy nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą, nie dopuszcza się bezwstydu, czy nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego i nie cieszy się z niesprawiedliwości?
Podążanie za Chrystusem, w cieniu Jego krzyża jest zadaniem trudnym, bo wymagającym ofiary. Chrześcijanin powinien być mężny, żeby wejść na drogę do świętości i by ją podejmować na nowo na każdym z jej etapów, żeby wytrwać bez upadania na duchu pomimo wszelkich pojawiających się trudności, wewnętrznych i zewnętrznych. Nie jesteśmy w tym dziele sami! Mamy Dobrego Ojca w niebie, On jest blisko każdego i każdej z nas, blisko swoich dzieci. Mamy Maryję - naszą Matkę, Wspomożycielkę i Opiekunkę.
Czas Wielkiego Postu niech będzie dla nas szczególnym czasem rekolekcji. Z wielu propozycji na ten czas wybierzmy to, co najbardziej nam odpowiada i wtedy, kiedy jest ku temu dogodny czas. Drogi Bracie i Droga Siostro zadaj sobie pytanie: Jak przeżyłem czas adwentowych rekolekcji? Może warto coś zmienić teraz - właśnie teraz, kiedy znów Chrystus puka do Twojego serca i zaprasza Cię do rekolekcji… Podejmijmy więc trud i odpowiedzmy na Chrystusowe zaproszenie, stawajmy się lepsi, kroczmy drogą ewangelicznej doskonałości.
O modlitewne wsparcie proszę chorych i cierpiących.
Wasz proboszcz - Ks. Arkadiusz
5 marca, Środą Popielcową, rozpoczynamy czterdziestodniowy czas przygotowania do Wielkanocy - Wielki Post. W niedzielę, oraz w poniedziałek i wtorek przed Popielcem trwamy na adoracji Najświętszego Sakramentu po Mszy o godzinie 16:00 do godziny 18:00. Jest to tzw. nabożeństwo czterdziestogodzinne. W miarę wolnego czasu wejdźmy w te dni na chwilę adoracji do kościoła.
W Środę Popielcową Msze Święte o godzinie 7:30, dodatkowo o godzinie 9:00 oraz 16:00 i 18:00. Podczas każdej Mszy Świętej posypanie głów popiołem. Przypominamy, że w Popielec obowiązuje post ścisły tzn. ilościowy i jakościowy – spożywamy, bezmięsny jeden posiłek do syta i dwa lekkie. Kancelaria w tym dniu będzie nieczynna.
Wrocławskie Centrum Twórczości Dziecka, przy ul. Kuźniczej zaprasza na bezpłatne warsztaty teatralne dla dzieci. Szczegóły na tablicy ogłoszeń przy wyjściu z kościoła.
Poniżej publikujemy listę tych instytucji i osób z naszej parafii, które są zainteresowane uzyskaniem 1% podatku:
Odpis zostanie przeznaczony na turnusy szkoleniowe dla osób chorych na cukrzycę typu 1 i 2, w tym też niepełnosprawnych, spotkania integracyjne chorych i ich rodzin, pokrycie kosztów związanych z bieżącym funkcjonowaniem organizacji.
Parafialny zespół Caritas otrzyma część środków uzyskanych przez Caritas Archidiecezji Wrocławskiej, które przeznaczy na pomoc rodzinom wielodzietnym, osobom ubogim i chorym z terenu naszej parafii, w tym na zakup artykułów spożywczych, podręczników lub przyborów szkolnych dla dzieci, świątecznych paczek żywnościowych, dofinansowanie kolonii letnich i wykupienie lekarstw.
Prowadzona przez siostry boromeuszki. Odpis zostanie przeznaczony na rzecz Okna Życia, leczenia niepłodności (naprotechnologia) i przywracania do działalności szpitala przy ul. Rydygiera-Pomorskiej.
Szczególnej uwadze polecamy terapię chorej na autyzm, 5-letniej dziewczynki z naszej parafii, Natalii Kępowicz. Żeby odpis trafił na jej subkonto, w polu "cel szczegółowy" należy wpisać: »"Dzwoneczek" Natalia Kępowicz«.
W informacjach uzupełniających należy wpisać: KSM Wrocław.
Odpis zostanie przeznaczony na pomoc przy pozyskiwaniu sprzętu rehabilitacyjnego dla dzieci, organizację turnusów rehabilitacyjnych, organizowanie konsultacji medycznych w kraju i za granicą, tworzenie i współtworzenie konferencji i warsztatów terapeutycznych na rzecz dzieci niepełnosprawnych oraz wsparcie i ukierunkowanie działań rodziców w walce o prawa i lepsze jutro dla swojego dziecka.
Przypominamy też przy okazji, że przekazując darowiznę na cele kultu religijnego oraz na cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (DzU z 2003 r., nr 96, poz. 873, z późn. zm.), można skorzystać z odliczeń od dochodu. Szczegóły w aktualnościach.
Od marca w każdą trzecią niedzielę miesiąca, o godzinie 12:30, będą odprawiane w naszym kościele Msze Święte w języku łacińskim w rycie posoborowym. Ich oprawę liturgiczną uświetniać będzie parafialny chór „Marianum” pod dyrekcją Marka Zborowskiego.
Podczas tej wyjątkowej liturgii usłyszymy m.in. jako chorał gregoriański „Aspergres me” i „Pater noster”, na wejście natomiast motet „Introibo ad altare dei”. Na Ofiarowanie (Ofertorium) i na Komunię Świętą będą śpiewane zarówno utwory w języku łacińskim, jak i polskim. Ponadto liturgię ubogacą dialogi mszalne w języku łacińskim.
Łacina nie przestała być językiem Kościoła katolickiego. Chociaż Msza Święta odprawiana jest w językach narodowych, gdy zbiorą się wierni z różnych stron świata, bardzo często modlą się po łacinie. Uzasadnieniem tego jest fakt, że Msza Święta jest kontynuacją jednej jedynej Ofiary, która jest niezmienna. A ponieważ Najświętsza Ofiara składana jest za pośrednictwem Kościoła i jest jego oficjalnym aktem, powinna być sprawowana w języku, który najlepiej reprezentuje Kościół, a była nim od wieków łacina. Tradycja Kościoła traktuje ten język jako swoje dziedzictwo.
Dla wiernych zgromadzonych w naszym kościele w tych Eucharystiach części stałe Mszy Świętej w języku łacińskim będą dostępne na specjalnie w tym celu przygotowanych kartkach leżących na ławkach.
Na ostatniej stronie naszej gazetki znajdują się również części stałe Mszy Świętej po łacinie – do ewentualnego wycięcia i wykorzystania właśnie na tej Mszy Świętej.
Serdecznie zapraszamy do uczestnictwa w tej nowej propozycji duszpasterskiej!
Ukazał się nowy numer naszej gazetki parafialnej!
W tym wydaniu między innymi sprawozdanie po-kolędowe, tekst Mszy Świętej po łacinie (odprawianej w każdą trzecią niedzielę miesiąca o godzinie 12:30); program rekolekcji wielkopostnych oraz program nabożeństw w Wielkim Tygodniu.
„Ministrare” (z łaciny) znaczy „służyć”. Służymy Bogu, kiedy przyczyniamy się do tego, aby liturgia była piękna. Słowo „ministrant” wskazuje szczególnie na służbę podczas Mszy Świętej.
Ministrant jest pomocnikiem przy sprawowaniu Eucharystii i innych nabożeństw liturgicznych. Pomaga kapłanowi, gdy przygotowywany jest ołtarz i dary ofiarne potrzebne do sprawowania Mszy Świętej.
Ministrant jest tym, który przynosi pewne określone przedmioty, które dla liturgii są niezbędne. One mają ludziom wiary wskazać na rzeczywistość pozaziemską.
Ministrant poprzez swoją służbę wskazuje, że każde nabożeństwo liturgiczne sprawowane w kościele jest nie tylko sprawą kapłana, lecz również całej wspólnoty wiernych.
Ministranci i lektorzy mają swoje spotkania formacyjne, na których ustala się plan służby przy ołtarzu na najbliższy tydzień. Wtedy też, na przykład, przed mającymi nastąpić w parafii uroczystościami ustalane są funkcje liturgiczne i przeprowadzane próby ceremonii. Zbiórki ministranckie służą także pogłębianiu wiedzy teoretycznej i praktycznej oraz umacnianiu więzi koleżeńskich. Ministranci i lektorzy służą na Mszach Świętych w niedzielę oraz w dni powszednie.
Przy naszej parafii Liturgiczna Służba Ołtarza liczy obecnie 25 chłopców. Ich aktualnym opiekunem jest ks. Bartosz Barczyszyn. Do niego także mogą zgłaszać się chłopcy, którzy chcieliby służyć Panu Bogu przy ołtarzu. Spotkania formacyjne odbywają się w soboty godzinie 10:00 w zakrystii naszego kościoła.
Prosimy rodziców, by zachęcali swoich synów, którzy przystąpili już do pierwszej komunii świętej, do zasilenia szeregów naszej parafialnej służby ołtarza. Młodsi mogą zostać kandydatami na ministrantów. Obecnie do tej zacnej posługi przygotowuje się 5 chłopców. Być ministrantem to wielki zaszczyt, ale także wyraz - zwłaszcza w dzisiejszych czasach - ogromnej odwagi. Cieszymy się obecnością ministrantów wszystkich stopni w naszej parafialnej wspólnocie i życzymy im pilności i wytrwałości w tej pięknej i niełatwej posłudze.
Wydział duszpasterski kurii archidiecezji wrocławskiej, diecezjalne duszpasterstwo osób niepełnosprawnych wraz z ośrodkiem działan społeczno-kulturalnym „piast” serdecznie zapraszają wszystkie osoby niepełnosprawne wraz rodzicami i przyjaciółmi na wrocławską integracyjną „drogę krzyżową z bł.Janem Pawłem II wraz z osobami niepełnosprawnymi”.
Droga krzyżowa odbędzie się 28 marca (w piątek) o 14:30 w naszym kościele.
Drodze krzyżowej przewodzić będzie J.E. Księdz Arcybiskup Józef Kupny, Metropolita Wrocławski.
Zapraszamy do odkrywania historii i piękna naszej świątyni wraz z przewodnikiem miejskim w czasie ferii.
17 lutego - 22 lutego oraz 24 lutego - 1 marca o godzinie 11:00 można będzie zwiedzić nasz kościół z przewodnikiem.
Na zwiedzanie zapraszają proboszcz oraz Koło Przewodników Miejskich oddział Wrocław PTTK.
Scholą dziecięcą Maciejki i Schola Młodzieżowa zapraszają na wspólne kolędowanie w naszym kościele w niedzielę 26 stycznia o godzinie 17:00.
Zapraszamy do regularnego odwiedzania serwisu www.pro-life.pl, a szczególnie video-bloga, gdzie co tydzień publikowany jest krótki filmik.
O godzinie 19:00 w każdą drugą niedzielę miesiąca (zaczynając od niedzieli 12 stycznia) w naszym kościele będzie się odbywał koncert organowy w wykonaniu Zuzanny i Macieja Batorów. Dobrowolne ofiary złożone przy tej okazji będę przeznaczane na renowację naszych zabytkowych organów. Szczegóły na plakacie przy wyjściu ze świątyni. Serdecznie zapraszamy.
Program:
W sobotę 11 stycznia pierwsza kolęda dodatkowo odwiedzi ulicę Łokietka, numery 13 i 15 (wcześniej nie ujęte w programie). Zmiany naniesione są już w całościowym programie w aktualnościach.
W uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki, w Nowy Rok, nasza wspólnota parafialna p.w. Najświętszego Imienia Jezus przeżywała odpust parafialny, czcząc imię Jezus. Eucharystię, koncelebrowaną z księżmi: Arkadiuszem, proboszczem naszej parafii, Stanisławem i Rafałem, odprawił, a następnie homilię wygłosił ks. prałat Tadeusz Rusnak, nasz poprzedni proboszcz, który zakończył swą posługę duszpasterską wśród nas we wrześniu 2003 roku.
Ks. Arkadiusz Krziżok serdecznie przywitał naszego poprzedniego Proboszcza, przywołując w krótkim wspomnieniu chwile wspólnych spotkań sprzed lat, gdy jeszcze był klerykiem naszego Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego, a ks. Rusnak wtedy właśnie proboszczem w kościele uniwersyteckim.
Świat wygania Chrystusa ze swojego życia. A dzieje się tak dlatego, że człowiek sam uważa się za boga. Ci, którzy odrzucili Boga, wcale nie czują się jednak szczęśliwi
– mówił podczas kazania. I ciągnął dalej: Bóg chce być obecny w naszej modlitwie, w naszych sprawach i w naszym świadectwie wiary. Jeśli chrześcijanin odrzuci Chrystusa, nie może już więcej nazywać się chrześcijaninem. Staje się po prostu duchowym trupem.
Na zakończenie uroczystości odpustowej zgromadzeni w kościele wierni uklęknęli przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, by wspólnie odmówić litanię do Najświętszego Imienia Jezus.
Aktualizacja
2018-12-31
