Zaprzeczeniem podstępu i zakłamania jest cnota prostoty. Czasem skrywamy nasze wnętrze za wystudiowaną fasadą, bo nie chcemy pokazać innym, kim naprawdę jesteśmy
– mówił podczas jednej z nauk – w ramach trwających w naszej wspólnocie parafialnej w dniach od 4 do 7 grudnia rekolekcji adwentowych – ks. Krzysztof Ora, dyrektor Wydziału Duszpasterskiego Kurii Diecezjalnej w Świdnicy. Tę skłonność trzeba jednak przełamywać
– ciągnął dalej – bo separuje nas ona od Boga i drugiego człowieka. Kto się jej pozwala uwieść, czyni ze swego życia teatr, oddalając się stopniowo od prawdy. Dlatego trzeba nam żyć bez masek i udawania; zaakceptować samego siebie przed Bogiem i ludźmi.
Tę i wiele innych cennych wskazówek co do naszego postępowania mogliśmy w tych dniach usłyszeć z ust kaznodziei, by jeszcze lepiej uświadomić sobie, jak w codziennych okolicznościach życia powinniśmy kształtować nasze człowieczeństwo, jak podążać za blaskiem Chrystusa, jak być po prostu wyrazistym chrześcijaninem w świecie coraz bardziej zsekularyzowanym i przenikniętym konsumpcjonizmem.
Podczas tych świętych ćwiczeń duchowych osoby dotknięte różnymi chorobami i w podeszłym wieku miały okazję przyjąć sakrament namaszczenia chorych, a na zakończenie rekolekcji ks. Krzysztof udzielił uczestnikom błogosławieństwa, połączonego z odpustem zupełnym.
W niedzielę, 4 grudnia, została odprawiona uroczysta Msza Święta z okazji Jubileuszu 15-lecia święceń kapłańskich ks. prob. Piotra Niteckiego, które miały miejsce 8 grudnia 1996 roku w kościele Świętego Krzyża we Wrocławiu, a udzielił ich wówczas Księdzu Proboszczowi ks. kard. Henryk Gulbinowicz.
Rekolekcje poprowadzi ks. Krzysztof Ora, Dyrektor Wydziału Duszpasterskiego Diecezji Świdnickiej.
Niedziela - 4 grudnia
Poniedziałek - 5 grudnia
Wtorek - 6 grudnia
Środa - 7 grudnia
W piątek 18 listopada we wspomnienie liturgiczne bł. Karoliny Kózkówny – patronki Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, odbyła się Msza Święta, celebrowana przez ks. Arkadiusza Krziżoka, która stanowiła oficjalną inaugurację działalności KSM-u przy naszej parafii. Na tę Eucharystię przybyło wiele młodzieży z naszej parafii, pragnącej włączyć się w struktury KSM-u, jak i z grupy parafii katedralnej.
Schola młodzieżowa katedry oraz „Maciejki” zadbały o oprawę muzyczną podczas całej uroczystości, a członkowie KSM-u dumnie trzymali sztandar Stowarzyszenia i pełnili najważniejsze funkcje liturgiczne takie, jak: śpiewanie psalmu, czytanie modlitwy powszechnej czy procesja z darami. Dawali tym samym świadectwo postawy w kościele podczas liturgii. Ks. Arkadiusz w homilii przypomniał biografię bł. Karoliny i wyjaśnił nam, dlaczego powinniśmy się upodabniać do patronki Stowarzyszenia. Kaznodzieja powiedział również o tym, że dla tożsamości KSM-owicza ważne jest przyznawanie się do Chrystusa, który zawsze jest przy nas, i bycie Jego świadkami w życiu codziennym.
Pod koniec Mszy Świętej ks. prob. Piotr Nitecki wyraził swoją radość z powstania KSM-u w naszej parafii i podziękował ks. Arkadiuszowi za zainicjowaną działalność. Prezes Zarządu Diecezjalnego Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, Michał Kot, przedstawił całą grupę nowych KSM-owiczów oraz oficjalnie podziękował Księdzu Proboszczowi za przyjęcie nas w parafii Najświętszego Imienia Jezus.
Mszę Świętą zakończyła Litania do bł. Karoliny Kózkówny i ucałowanie relikwii świętej. Po uroczystościach miało miejsce spotkanie członków KSM-u, połączone z poczęstunkiem.
Był to naprawdę wspaniały wieczór. Cieszymy się, że nasz oddział już oficjalnie działa przy parafii. Jesteśmy wdzięczni naszym duszpasterzom, że w rozwijaniu tego dzieła są z nami.
26 listopada w Gminnym Centrum Kultury im. Anny Sojko w Dobroszycach odbył się XIII Przegląd Piosenki Religijnej „Cecyliada 2011”, którego motywem przewodnim były słowa Jana Pawła II: Świat bez sztuki naraża się na to, że będzie to świat zamknięty na miłość
. Soliści, schole, zespoły wokalne oraz instrumentalno-wokalne z różnych miejscowości rywalizowały w trzech kategoriach: zespoły dziecięce, młodzieżowe i soliści. Łącznie wystąpiło około trzydziestu wykonawców.
W tegorocznej Cecyliadzie po raz kolejny wzięła udział nasza parafialna schola „Maciejki”, która zdobyła wyróżnienie w kategorii zespołów dziecięcych. Serdecznie gratulujemy młodym wykonawcom i ich opiekunom, życząc im dalszych sukcesów!
Wielką moc posiada wytrwała modlitwa Sprawiedliwego. (Jk 5,16)
Informujemy, że od dzisiejszej niedzieli, tj. 6 listopada, można zamawiać intencje Mszy Świętych oraz dokonywać ich rezerwacji. Polecamy szczególnej uwadze możliwość zamawiania Mszy Świętych za zmarłych oraz Mszy Świętych Gregoriańskich. Informacje czym jest Msza Święta Gregoriańska można przeczytać pod adresem http://adonai.pl/wiecznosc/?id=97. Msze Święte mogą być ofiarowane zarówno za zmarłych, jak i za żyjących. Nasze intencje mogą mieć charakter próśb, podziękowań, mogą być związane z naszymi jubileuszami i rocznicami.
Dlaczego o tym wszystkim informujemy? Czy warto ofiarować w czyjejś intencji Mszę Świętą? Otóż modlitwa za innych jest najbardziej uniwersalnym darem, jakiego mogą udzielać sobie chrześcijanie. I choć dzisiejszy świat, w którym liczy się to co materialne, nie potrafi jej docenić, to jednak wielu głęboko wierzącym nie raz dane było doświadczyć niezwykłej mocy zanoszonych przez nich modlitw. A Msza Święta jest szczególnym rodzajem modlitwy, bo jak w żadnej innej obecność Boga jest wręcz namacalna. Dzięki tej bliskości, dzięki czystości naszego serca i łasce możemy wypraszać potrzebne nam i naszym bliskim dary. Pan Bóg sam będzie wiedział, jak obdarować tych, za których odprawiana jest Mszą Święta. Istnieje wiele potwierdzonych świadectw o cudownej sile Eucharystii. Dlaczego więc nie skorzystać z takiej możliwości, którą przecież mamy dzięki samemu Chrystusowi. Zatem niech słowa świętego Pawła skłonią nas nie tylko do refleksji, ale do realnego i konkretnego działania: Zalecam więc przede wszystkim, by prośby, modlitwy, wspólne błagania, dziękczynienia odprawiane były za wszystkich ludzi (…) abyśmy mogli prowadzić życie ciche i spokojne z całą pobożnością i godnością. Jest to bowiem rzecz dobra i miła w oczach Zbawiciela naszego, Boga, który pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy. (1 Tm 2,1-4)
Zbliża się okres w którym Kościół Katolicki obchodzić będzie Uroczystość Wszystkich Świętych oraz dzień poświęcony pamięci Wszystkich Wiernych Zmarłych. Od pewnego czasu w wigilię tej uroczystości niektórzy obchodzą Halloween. To „święto” kojarzy się z obrazem duchów, szkieletów, czarownic oraz tłumami dzieci, które w przebraniach wampirów, duchów, czarownic i diabłów odwiedzają domy, zbierając słodycze.
Dorośli natomiast szukają nawiedzonych domów lub oglądają horrory. Jeszcze inni o północy odwiedzają cmentarze, uczestniczą w seansach spirytystycznych.
Dla większości osób Halloween jest okazją do zabawy. I takie często można usłyszeć uzasadnienie udziału w tym „święcie”. Sklepy w ostatnim czasie zapełniają się gadżetami, które mają dodać tej zabawie pikanterii i rozmachu. Na tej zabawie jednak krocie zarabiają producenci kostiumów, plantatorzy dyń, producenci i dystrybutorzy horrorów. Co się jednak kryje za tą pozornie niewinną zabawą, której podstawowymi symbolami są śmierć, duchy, krew i okultyzm?
Sięgnijmy do historii. Halloween pochodzi z czasów przedchrześcijańskich. Jego początki sięgają ok. 2 tys. lat przed narodzeniem Chrystusa. Związane są z praktykami Druidów, którzy u starożytnych Celtów pełnili funkcje kapłanów, wróżbitów, sędziów i nauczycieli. Największym świętem Celtów było święto na cześć ich boga Samhaina, pana zmarłych. Obchodzono je w noc z 31 października na 1 listopada. Ludy celtyckie tę noc traktowały w sposób szczególny. Wierzono, że tego wieczoru duchy zmarłych powracają do swoich byłych domów, by odwiedzić żyjących. Żyjący zaś musieli przygotować na ten dzień jedzenie dla złych duchów. Jeśliby tego nie zrobili, mogły przydarzyć im się wszelakiego rodzaju straszne rzeczy, ponieważ złe duchy były złośliwe i mogły płatać figle żywym.
Tradycja ta zaczęła zanikać pod wpływem chrześcijaństwa. Aby przeciwstawić się pogańskim wpływom świętowania śmierci, Kościół przeniósł Uroczystość Wszystkich Świętych z wiosny na jesień. W 731 roku papież Grzegorz III przeniósł Uroczystość z 13 maja na 1 listopada. W roku 935 papież Jan XI rozszerzył je na cały Kościół. W ten sposób lokalne święto Rzymu i niektórych kościołów stało się świętem całego Kościoła powszechnego.
Dzisiaj pogańska tradycja Celtów zaczyna się odradzać w formie rzekomo wesołego „święta” Halloween, które jest szeroko nagłaśniane przez media a także propagowane i organizowane przez niektóre instytucje m.in. szkoły. Jest to tym bardziej niebezpieczne, iż tradycja ta została przejęta przez satanistów, którzy Noc Halloween uważają za swoje święto, wierząc, iż jest to czas, kiedy szatan ma szczególną moc. Jest to więc noc tzw. „czarnych mszy”, orgii seksualnych, związanych ze składaniem ofiar nie tylko ze zwierząt, ale i z ludzi. W tym czasie według statystyk amerykańskiej policji gwałtownie wzrasta liczba popełnianych przestępstw.
Jako chrześcijanie mamy moralny obowiązek przeciwstawiać się odradzeniu pogańskich obyczajów, które zamazują i wypaczają chrześcijański sens uroczystości Wszystkich Świętych. Czy chcemy zamienić znicze, które symbolizują wieczne światło zmartwychwstania na świecące światełko w wydrążonej dyni, a cześć wobec świętych i błogosławionych na swoiste przebieranki w czarownice i upiory? Dlaczego tak często lekką ręką przyjmujemy zwyczaje, obce chrześcijańskiej tradycji, a zapominamy o swoich niejednokrotnie wykazując niewiedzę na ich temat.
Wdrażanie dzieci i młodzieży oraz części dorosłych w przyzwolenie na praktyki okultystyczne, choćby pod pozorem zabawy należy w świetle powyższych faktów uznać za niezgodne z nauką Kościoła. Pogańskie w swej istocie obchody poprzedzające Uroczystość Wszystkich Świętych praktykowane przez ludzi uznających się za chrześcijan zubażają ich duchowo. Odwraca się przez to uwagę od naśladowania osób świętych i błogosławionych a skłania do przyjęcia zbanalizowanej wizji świata nadprzyrodzonego. Istnieją pewne zasady i pewne świętości, którym nie możemy przyprawiać rogów, by było śmieszniej.
Kościół poprzez swoich pasterzy - biskupów i kapłanów - ma moralny obowiązek bronić zasad katolickiej wiary i reagować w przypadkach gdy widzi, że zagrożone jest dobro duchowe wiernych. Szczególną troską należy otaczać zwłaszcza młode pokolenie wskazując na bogaty świat wartości i tradycji chrześcijańskich, w którego zasięgu znaleźli się poprzez fakt chrztu świętego. To rodzice są pierwszymi wychowawcami swoich dzieci i mają prawo decydować w oparciu o jakie wartości chcą kształcić i wychowywać swoje dzieci. Świętym obowiązkiem Kościoła jest ich wspomagać w tym trudnym, ale jakże zaszczytnym zadaniu.
Warto więc podjąć refleksję czemu ma służyć to „święto” w życiu chrześcijanina i czy nie warto szukać innych okazji i okoliczności do dobrej zabawy.
Światowy Dzień Misyjny – nazywany w naszym kraju Niedzielą Misyjną – obchodzimy zawsze w przedostatnią niedzielę października. Nieraz jest to trzecia niedziela, gdy październik ma ich cztery lub czwarta, jak wypadło w tym roku, gdy październik ma pięć niedziel.
Na tegoroczną Niedzielę Misyjną, która przypada 23 października 2011 r. papież Benedykt XVI wystosował orędzie pod tytułem: „Zglobalizowany świat pilnie potrzebuje ewangelizacji”.
Ojciec Święty przypomina nam, że październikowe obchody Światowego Dnia Misyjnego stanowią dla wspólnot diecezjalnych i parafialnych, instytutów życia konsekrowanego, ruchów kościelnych i dla całego ludu Bożego okazję do odnowionego zaangażowania w głoszenie Ewangelii i nadania działalności duszpasterskiej głębszego rozmachu misyjnego. To doroczne spotkanie zachęca nas do głębszego przeżywania spotkań liturgicznych i katechetycznych, charytatywnych i kulturalnych, przez które Jezus Chrystus gromadzi nas przy stole swojego Słowa oraz Eucharystii, abyśmy mogli zakosztować daru Jego obecności, uformować się w Jego szkole i coraz bardziej świadomie żyć w zjednoczeniu z Nim, Nauczycielem i Panem. On sam mówi nam: Kto (...) Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie
(J 14,21). Tylko to spotkanie z Miłością Bożą, która zmienia naszą egzystencję, może sprawić, że będziemy żyć w komunii z Nim i między sobą oraz dawać braciom wiarygodne świadectwo, uzasadniając nadzieję, która jest w nas (por. 1 P 3,15).
Ponadto w październiku w wielu krajach są wznawiane różne formy działalności kościelnej po przerwie letniej, a Kościół zachęca nas, byśmy na modlitwie różańcowej uczyli się od Maryi kontemplowania zamysłu jaki miłość Ojca ma w stosunku do ludzkości, aby umiłować ją tak, jak On ją miłuje. Czyż nie taki jest również sens misji?
Ministranci, „Maciejki” i inni nasi parafianie wraz z członkami Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży i harcerzami, 15 października, wyruszyli w grupie „17”, pod przewodnictwem ks. Arkadiusza Krziżoka, z Pieszą Pielgrzymką Wrocławską do grobu św. Jadwigi do Trzebnicy. Hasło tegorocznych „rekolekcji w drodze” brzmiało: „Wystarczy Chrystus. Po co mi Kościół?”, a były one jednocześnie dziękczynieniem za dar beatyfikacji Jana Pawła II.
Mimo wczesnej pory oraz panującego wokół mroku i zimna pątnikom towarzyszyła radosna atmosfera. Jeden z uczestników pielgrzymki, Jarek Chmura, tak relacjonuje jej przebieg: W naszej „17” przy akompaniamencie gitary uwielbialiśmy Boga radosnymi pieśniami i słuchaliśmy krótkich konferencji, głoszonych przez idących z nami kapłanów.
Był też czas na modlitwę w milczeniu, wspólny Różaniec, Drogę Krzyżową i Koronkę do Bożego Miłosierdzia. Trasa do Trzebnicy
- dopowiada Jarek - prowadziła przez piękne i urozmaicone jesiennymi barwami okolice, a przez cały czas pielgrzymowania rozgrzewały nas promienie słońca.
Po dotarciu na miejsce pielgrzymi skierowali swe kroki do grobu św. Jadwigi. Szłam pierwszy raz
– mówi Paulinka Chowańska, jedna z najmłodszych uczestniczek. Chciałam poczuć, jak to jest pieszo pielgrzymować. Dziękowałam Bogu za to, że dał mi nogi, dzięki którym mogłam przejść szczęśliwie całą tę długą drogę.
Swą refleksją podzielił się też Artur Chowański: Pątnicy swoim śpiewem i modlitwą pomogli mi dojść do celu. W plecaku niosłem prowiant i różaniec, a w sercu kilka intencji, najważniejsza z nich dotyczyła zdrowia moich bliskich.
W grupie 17 pielgrzymowało ok. 270 dzieci, młodzieży i ludzi młodych duchem. Co skłoniło ich do wyruszenia na pątniczy szlak? Każdy niósł w sercu jakieś intencje, których ważność chciał wyrazić właśnie w trudzie pieszego pielgrzymowania. Jedni pragnęli za coś Bogu podziękować, inni przeprosić lub prosić. Niektórzy, jak Damian Chowański, poszli za czyjąś namową: Do podjęcia tego wyzwania
– dzieli się swym przeżyciem - zachęcał mnie dość długo kleryk Kamil Kasztelan, który we wrześniu był w naszej parafii na praktyce duszpasterskiej. Dziś wiem, że naprawdę warto było wybrać się pieszo do św. Jadwigi. Ten dzień zaliczam do jak najbardziej udanych.
Zwieńczeniem pielgrzymki była Msza Święta polowa, odprawiona na placu obok Bazyliki. Przewodniczył jej biskup Kopenhagi Czesław Kozoń, który w kazaniu wspomniał, że bł. Jan Paweł II został postawiony jako wieczne światło poza czasami.
Napomniał także, że nie wystarczy, iż będziemy dumni ze swoich świętych, lecz musimy również pamiętać, że wszyscy jesteśmy powołani do świętości
i jako tacy swym życiem powinniśmy głosić Ewangelię.
W myśl słów św. Augustyna, że kto śpiewa dwa razy się modli
w sobotę, 8 października, wyruszyła z pielgrzymką do stóp Jasnogórskiej Pani schola „Maciejki” oraz Liturgiczna Służba Ołtarza wraz ze swoimi opiekunami: ks. Rafałem Kupczakiem i Panią Anią Zamiar. Udział w tej pielgrzymce wzięli również rodzice dzieci z tych grup parafialnych i zaprzyjaźnieni goście. W naszych pielgrzymich sercach było wiele prywatnych intencji, ale także tych zanoszonych za naszych duszpasterzy i całą wspólnotę parafialną.
Centralnym punktem pielgrzymki była Msza Święta odprawiona w Kaplicy Cudownego Obrazu. Po niej przed obrazem Jasnogórskiej Pani był czas na chwilę indywidualnej modlitwy. Pątnicy mieli też okazję do zwiedzenia Bazyliki Jasnogórskiej i przylegających do niej kaplic, a także Sali Papieskiej i przejścia stacjami Jasnogórskiej Drogi Krzyżowej.
Niektórzy podziwiali piękną panoramę okolicy ze szczytu wieży Bazyliki. W programie pielgrzymowania znalazł się też czas, by tak po prostu „pobyć ze sobą”, chwilę porozmawiać, na co nie zawsze pozwalają liczne obowiązki. Cieszyliśmy się więc sobą nawzajem i tym, że możemy przebywać razem w „duchowej stolicy” Polski.
W drodze powrotnej odśpiewaliśmy Różaniec, polecając w nim tych, którzy duchowo i modlitewnie towarzyszyli nam w pielgrzymowaniu do tronu Czarnej Madonny. Wróciliśmy naprawdę umocnieni, pełni radości i nowych sił do pełnienia naszego powołania we wspólnocie parafialnej.
18 września nasza parafialna schola „Maciejki” wzięła udział w X Spotkaniu z Poezją i Piosenką Religijną, które odbyło się na Świętym Wzgórzu na Osobowicach. Ich występ został przyjęty bardzo ciepło i na prośbę publiczności i organizatorów zaśpiewali nawet kilka nadprogramowych piosenek. Po prezentacjach wszystkich zgłoszonych na tę muzyczną imprezę zespołów odbył się koncert Tomasza Kamińskiego, znanego kompozytora, autora tekstów i wykonawcy swoich pieśni.
Nie zabrakło atrakcji towarzyszących. Była loteria fantowa, a także kiełbaski, grochówka i ciasto. Dużym powodzeniem cieszyła się wystawa fotografii ze spotkań z lat ubiegłych.
Członkowie Wspólnoty Krwi Chrystusa, która działa przy naszej parafii, wraz z wieloma wspólnotami z innych wrocławskich parafii, 17 września wyruszyli na pielgrzymkę na Jasną Górę i do Sanktuarium Krwi Chrystusa w Częstochowie. Była ona połączona z obchodami 50-lecia pobytu w Częstochowie - Kiedrzynie sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa.
Po przyjeździe do tronu Jasnogórskiej Pani, gdzie była możliwość indywidualnej modlitwy w Kaplicy Cudownego Obrazu i złożenia do skrzynki intencji podziękowań i próśb do Czarnej Madonny, pielgrzymi wyruszyli do Sanktuarium Krwi Chrystusa, nad którym pieczę sprawują Misjonarze Krwi Chrystusa.
Po przybyciu na miejsce jeden z misjonarzy opowiedział zebranym niezwykłą historię związaną z kultem relikwii Krwi Chrystusa. Mówi ona o rzymskim żołnierzu, który na Golgocie własną włócznią przebił bok Chrystusa, powodując wypłynięcie wody i krwi. Po swoim nawróceniu zawiózł do Mantui we Włoszech ziemię z Kalwarii nasączoną Krwią Chrystusa oraz gąbkę użytą do napojenia konającego Jezusa zakwaszonym winem. Z obawy przed profanacją ukrył relikwie Męki Pańskiej w ołowianej kasetce i sam zakopał je w miejscu, gdzie dzisiaj mieści się bazylika. Wkrótce potem poniósł śmierć męczeńską i został pochowany w pobliżu relikwii. Wszelki ich ślad zatracono aż do 804 roku. Według tradycji, św. Andrzej objawił się wówczas we śnie pewnemu wiernemu i wskazał mu miejsce, w którym znajdowały się relikwie. Papież Leon III przybył do Mantui i stwierdził autentyczność relikwii. Do czasów obecnych przetrwała tylko niewielka część pierwotnych relikwii. Od 1998 roku cząstka tej relikwii znajduje się w Częstochowie u Misjonarzy Krwi Chrystusa. Ich autentyczność potwierdza widniejący na ścianie Sanktuarium „Dokument o Autentyczności Relikwii Krwi Chrystusa”, wydany przez Stolicę Apostolską w 1935 roku.
Wielkim przeżyciem dla wszystkich pielgrzymów było indywidualne błogosławieństwo relikwiami Krwi Chrystusa na zakończenie pobytu w tym świętym miejscu.
Kolejnym punktem programu pielgrzymki był przejazd do Kiedrzynia na uroczystości jubileuszowe sióstr adoratorek, których centrum była Eucharystia, sprawowana przez biskupa częstochowskiego Antoniego Długosza, poprzedzona odmówieniem Różańca do Krwi Chrystusa na dróżkach różańcowych prowadzących wokół Sanktuarium. Po niej licznie zebrani zostali zaproszeni przez siostry jubilatki na agapę, która odbyła się przy rozstawionych w plenerze stołach. Uczestnicy uroczystości mogli posilić się pysznym bigosem i kiełbasą z grilla, a na deser posmakować rewelacyjnych domowych wypieków. Radosnego charakteru Jubileuszu dopełniły piosenki biesiadne, które z wielką werwą intonowali zebrani na uroczystości pielgrzymi, z s. Haliną Cyganowską, moderatorką SKCH dla regionu Wrocław, na czele.
Wśród wielu tytułów nadawanych Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II, prób definicji oraz określeń jego pontyfikatu pojawiły się dwa ważne słowa: człowiek modlitwy. Ksiądz Kardynał Stanisław Dziwisz pytany o sam rdzeń osoby i geniuszu Ojca Świętego stwierdził, że był to po prostu mąż modlitwy i człowiek kontemplacji Boga. Prymat modlitwy ujawniał się we wszystkich okolicznościach życia Papieża. Pozostanie w naszej pamięci obraz modlącego się brewiarzem przed obrazem Matki Najświętszej Ojca Świętego, kiedy w tym samym czasie czekały na niego rzesze wiernych i światowe media. Trudno nie zauważyć niezwykłego podobieństwa Papieża do wychodzącego na górę Jezusa Chrystusa, który łączył się w modlitwie ze swoim Ojcem, „uzgadniał rytm bicia swego serca z rytmem serca Bożego”, i dopiero po tak przeżytym spotkaniu „na szczycie” wychodził do oczekujących Go ludzi, aby nauczać, uzdrawiać i zbawiać.
Celem tegorocznego XI już Dnia Papieskiego jest rozbudzenie ducha modlitwy, co będzie wypełnianiem duchowego testamentu Papieża Polaka. Po raz pierwszy będziemy mogli modlić się za wstawiennictwem błogosławionego Jana Pawła II. Tak jak kiedyś on sam uczył się modlitwy od wybitnych świętych Kościoła, męczenników, doktorów i mistyków, tak teraz sam dołączy do ich grona, jako Nauczyciel i Świadek dla następnych pokoleń wierzących. Będzie także wstawiał się za nami Ten, którego postrzegamy jako wielkie zwycięstwo Boga w dziejach świata.
Dzień Papieski jest obchodzony od 2001 roku, w niedzielę poprzedzającą rocznicę wyboru kard. Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. Organizuje go powstała pod patronatem KEP w 2000 roku Fundacja „Dzieło Nowego Tysiąclecia”. Jej celem jest upamiętnianie pontyfikatu Jana Pawła II poprzez upowszechnianie nauczania Papieża oraz wspieranie edukacji zdolnej młodzieży z małych miast i wsi.
Zapraszamy wszystkich chętnych do uczestnictwa we wspólnym pielgrzymowani. Tradycyjnie epilogiem sierpniowych rekolekcji w drodze jest Pielgrzymka do grobu św. Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy.
W tym roku wyruszymy pod hasłem: Wystarczy Chrystus. Po co mi kościół?
Wypowiedź ta pada najczęściej z ust młodych ludzi. Zwłaszcza tych, którzy na różne sposoby i na różnych drogach poznali Chrystusa, zafascynowali się nim i są gotowi pójść za Nim. Ale okazuje się, że ten Chrystus najczęściej przebywa w kościele.
A kościół jest rzeczywistością bosko-ludzką. W ludzkim obliczu kościoła objawia się słabość i grzeszność, a to nie zachwyca młodych ludzi. Dopiero przy bliższym poznaniu żywej wspólnoty kościoła otwierają się oczy na to, że ta żywa i dynamiczna wspólnota kościoła jest potrzebna człowiekowi. Trzeba czasu i szczęścia, aby spotkać żywy i dynamiczny kościół. Dalszy ciąg rozważania na ten temat podejmiemy na pielgrzymce do Trzebnicy.
Pielgrzymka, według zamysłu organizatorów, ma być właśnie przeżyciem takiego żywego kościoła w drodze. Już teraz zapraszamy: przyjdź i zobacz go.
W dniu 15 października o godzinie 6:00 z Katedry Wrocławskiej wyruszymy po raz kolejny do Trzebnicy do grobu św. Jadwigi, patronki Dolnego Śląska i patronki wyboru bł. Jana Pawła II na stolicę Piotrową, zakończenie nastąpi wspólną Mszą Świętą przy ołtarzu polowym w Trzebnicy o godzinie 16:00.
Wiernych, którzy z różnych przyczyn nie będą mogli pielgrzymować pieszo, zachęcamy i zapraszamy do wspólnego uczestnictwa w Eucharystii w Trzebnicy.
Decyzją Konferencji Episkopatu Polski w dniach 12-18 września po raz pierwszy będzie obchodzony Tydzień Wychowania pod hasłem „Wszyscy zacznijmy wychowywać”.
Ta nowa inicjatywa Kościoła ma podkreślić rolę wychowania, którego celem jest integralny rozwój człowieka.
Dzisiejsza szkoła zbyt często tylko kształci, a zapracowani rodzice poświęcają dzieciom zbyt mało czasu, troszcząc się przede wszystkim o zapewnienie potrzeb materialnych. „Istnieje pilna potrzeba zajęcia się sprawami wychowania” – mówi bp Marek Mendyk, przewodniczący Komisji Episkopatu ds. Wychowania.
W kościołach w pierwszą niedzielę września (4.09) będzie czytany list biskupów, zapowiadający nową inicjatywę duszpasterską biskupów.
„Refleksja w czasie takiego spotkania powinna się koncentrować wokół problematyki sensu działalności wychowawczej i jej celu, odpowiedzialności rodziców za kształt wychowania ich dzieci, współpracy środowisk wychowawczych: rodziny, Kościoła i szkoły” – wyjaśniają organizatorzy. Katechezy w Tygodniu Wychowania będą poszukiwaniem przez dzieci odpowiedzi na pytanie, dlaczego być posłusznym, a młodzież będzie zastanawiać się nad samowychowaniem i rozwojem duchowym.
Tydzień Wychowania to inicjatywa, która nawiązuje do obchodzonych lokalnie kwartalnych dni modlitw za dzieci, młodzież i wychowawców. Tydzień Wychowania będzie obchodzony zawsze w tygodniu, w którym wypada święto św. Stanisława Kostki, patrona dzieci i młodzieży (przypada ono 18 września).
Kościół naszym domem to hasło przewodnie 41-Wrocławskich Dni Duszpasterskich, które odbędą się w pod koniec sierpnia na Ostrowie Tumskim. Ich temat jest ściśle związany z nowym programem duszpasterskim. Od 29 do 31 sierpnia w salach Papieskiego Wydziału Teologicznego oraz w Katedrze Wrocławskiej będzie można wysłuchać wykładów oraz wziąć udział w konwersatoriach poświęconych liturgii, pobożności ludowej, roli ruchów religijnych w życiu wspólnot parafialnych, czy miejscu Biblii w Kościele.
Uczestnicy Wrocławskich Dni Duszpasterskich będą mogli również uzyskać odpowiedź na pytania o dialog w Kościele, czy relacje pomiędzy kościołem a organizacjami politycznymi.
Dni Duszpasterskie rozpoczną się w poniedziałek 29 sierpnia od Mszy Świętej która zostanie odprawiona w Archikatedrze Wrocławskiej o godzinie 9:00, której przewodniczyć będzie Metropolita J.E. ks. abp prof. dr hab. Marian Gołębiewski.
W tegorocznym Apelu na miesiąc abstynencji bp Tadeusz Bronakowski Przewodniczący Zespołu Konferencji Episkopatu Polski ds. Apostolstwa Trzeźwości pisze: Kościół prosi wszystkich Polaków o świadectwo abstynencji z motywów religijno - moralnych, wychowawczych i patriotycznych. Abstynencję możemy ofiarować Bogu jako wynagrodzenie za grzech pijaństwa. Jest ona także znakiem troski o zbawienie tych, którzy nadużywają alkoholu lub są zagrożeni uzależnieniem. Możemy ją ofiarować drugiemu człowiekowi w trosce o jego godność. To niezawodny lek na uzależnienie oraz bezcenne wsparcie trzeźwiejących. To wartościowy przykład wychowawczy dla najmłodszych oraz umocnienie tych, którzy zachowują umiar. Abstynencję możemy także ofiarować naszej Ojczyźnie.
Warto przypomnieć, że minęło 28 lat od chwili, gdy biskupi zebrani na 201 Konferencji Plenarnej Episkopatu Polski w 1984 roku, wezwali po raz pierwszy Naród do powstrzymania się od spożywania wszelkich napojów alkoholowych. Ustanowiono wtedy sierpień miesiącem abstynencji Narodu. Motywem podjęcia tej decyzji było to, że w sierpniu obchodzimy wielkie uroczystości Maryjne i ważne rocznice narodowe.
Tegoroczne hasło, które jest myślą przewodnią Apelu bpa Tadeusza Bronakowskiego, brzmi: „Komunia z Bogiem źródłem trzeźwości”.
Kilkudziesięcioosobowa grupa naszych parafian włączyła się w modlitwy grupy XVI tzw. duchowych pielgrzymów XXXI Pieszej Pielgrzymki do stóp Jasnogórskiej Pani, która w tym roku przebiegała pod hasłem „W komunii z Bogiem przez Jana Pawła II”. W dniach od 2 do 10 sierpnia duchowi pielgrzymi spotykali się w naszym kościele na wieczornej Eucharystii, połączonej z rozważaniami dotyczącymi wszystkich papieskich pielgrzymek Jana Pawła II do Polski, i modlitwami przed wizerunkiem Matki Bożej Wspomożycielki Wrocławia.
W tym roku od 2 do 10 sierpnia 2011 roku po raz 31 wyruszy Piesza Pielgrzymka na Jasną Górę pod hasłem „W komunii z Bogiem z Janem Pawłem II”. W drodze pielgrzymi będą przypominać sobie wszystkie pielgrzymki Jana Pawła II do Polski. Za jego wstawiennictwem będą też polecać Panu Bogu sprawy Ojczyzny, Kościół w Polsce, nasze rodziny i dzisiejszą młodzież. Ponadto każdy w drodze będzie mógł przez wstawiennictwo nowego Błogosławionego polecić własne intencje.
Ci, którzy nie będą mogli wyruszyć pieszo mogą w pielgrzymce uczestniczyć duchowo.
Koszty pielgrzymki w tym roku wynoszą: dla dzieci i młodzieży do ukończenia gimnazjum włącznie - 70 zł, dla pozostałych uczestników - 80 zł. (w przypadku uczestnictwa powyżej trzech i więcej osób z jednej rodziny - np. brat, siostra i rodzice dla tych osób przewidziane są zniżki). Zapraszamy do uczestnictwa w tych rekolekcjach w drodze.
Już dziś po raz kolejny rozpoczyna się Międzynarodowy Festiwal Non Sola Scripta - Wrocławskie Lato Organowe 2011, który z dużym powodzeniem wypełnia lukę między kolejnymi sezonami artystycznymi wielu instytucji kulturalnych.
W tegorocznym cyklu koncertów (od 3 lipca do 4 września) wystąpią artyści z kilku krajów Europy i świata oraz wykonawcy polscy. Obok recitali organowych w programie przewidziane są koncerty kameralne z udziałem fortepianu, czy też tradycyjnych instrumentów orientalnych.
Kierownictwo artystyczne Festiwalu, jak co roku, objął prof. Andrzej Chorosiński - dyrektor Stowarzyszenia Międzynarodowych Festiwali Organowych z siedzibą w Paryżu, profesor klas organów w warszawskiej i wrocławskiej Akademii Muzycznej.
Na koncerty oprócz mieszkańców Wrocławia licznie przychodzą zorganizowane grupy turystów z Niemiec i innych krajów. Koncerty zaplanowane są na wszystkie wakacyjne niedziele o godzinie 19:30. W pięknym, barokowym wnętrzu naszego Kościoła Uniwersyteckiego, usytuowanego około 250m od wrocławskiego Rynku i Ratusza. Serdecznie zapraszamy do udziału w tym atrakcyjnym przedsięwzięciu kulturalnym.
19 czerwca po kilkumiesięcznym przygotowaniu Piotr Świda na Mszy Świętej dziecięcej otrzymał z rąk ks. Rafał Kupczaka komżę na znak oficjalnego włączenia go do Liturgicznej Służby Ołtarza w naszym kościele. Gratulujemy Piotrkowi i życzymy aby wytrwale i sumiennie realizował powierzone mu zadania oraz by służba przy ołtarzu była dla niego radością.
W sobotę, 25 czerwca 2011 roku w naszej Archidiecezji miały miejsce zmiany personalne. W tym dniu, po 2-letniej pracy w naszej wspólnocie parafialnej ks. Piotr Mrzygłód został odwołany z funkcji wikariusza naszej parafii i mianowany rezydentem w Parafii św. Jerzego we Wrocławiu, na Brochowie.
Nowym wikariuszem w naszej parafii został mianowany ks. Arkadiusz Krziżok, dotychczasowy wikariusz w Parafii Katedralnej we Wrocławiu.
23 czerwca, w uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa – Boże Ciało – odbyła się w naszej parafii procesja, poprzedzona uroczystą Eucharystią, której przewodniczył ks. Adam Kwaśniewski, kazanie wygłosił ks. Andrzej Dziełak - proboszcz parafii pw. św. Józefa Oblubieńca NMP w Żurawnie.
Tegoroczna procesja przeszła pl. Uniwersyteckim, ul. Grodzką i ul. Piaskową do kościoła Najświętszej Marii Panny na Piasku. Wierni modlili się przy czterech ołtarzach, ustawionych przy pl. Uniwersyteckim, na ul. Grodzkiej przy wejściu do Ossolineum i przy budynku Wydziału Filologicznego UW oraz przy wejściu do kościoła NMP na Piasku. W procesji wzięli udział także księża i wierni z parafii NMP na Piasku, św. Wojciecha oraz Duszpasterstwa Akademickiego „Maciejówka”.
W dziale Ciekawostki/Gigapanorama Multimedia/Wirtualne zwiedzanie kościoła zamieściliśmy gigapanoramę naszego kościoła wykonaną przez pana Jana Ziębę. Zapraszamy do podziwiania piękna naszej świątyni.
Serdecznie zapraszamy na Nabożeństwa Czerwcowe które odbywają się w naszym kościele po Mszy Świętej wieczornej (około godziny 18:30).
Na zaproszenie ks. prob. Piotra Niteckiego 25 maja 15 nowowyświęconych księży archidiecezji wrocławskiej przybyło do naszego kościoła, aby odprawić Mszę Świętą prymicyjną. Eucharystii przewodniczył ks. Adam Kwaśniewski, który na wstępie podziękował Księdzu Proboszczowi za zaproszenie i powiedział, że sprawuje tę Najświętszą Ofiarę w intencji kapłanów i całej naszej wspólnoty parafialnej.
Kazanie wygłosił ks. Tomasz Winnicki. W nawiązaniu do Liturgii Słowa mówił o tym, że wszyscy jesteśmy, a kapłani w szczególny sposób, latoroślami szczepu winnego, jakim jest Chrystus. Kaznodzieja użył bardzo obrazowej metafory, przyrównując człowieka do lodówki: bez podłączenia do prądu z zewnątrz - na pierwszy rzut oka - wygląda dobrze, ale… nie działa, nie spełnia swojej funkcji. Dlatego też by nasze życie przynosiło dobre owoce, by miało sens, musimy pozostawać w łączności z Jezusem Chrystusem.
Na zakończenie neoprezbiterzy udzielili błogosławieństwa prymicyjnego kapłanom naszej parafii i wiernym zgromadzonym na Eucharystii.
Dopełnieniem uroczystego charakteru Mszy Świętej był śpiew „Wrocławskich Madrygalistów”, Chóru Kameralnego Politechniki Wrocławskiej.
15 maja podczas Mszy Świętej o godzinie 11:00 przeżywaliśmy w naszym kościele rocznicę Pierwszej Komunii Świętej, w której wzięła udział grupa ponad 30 dzieci. Wszyscy uczestnicy tej pięknej uroczystości otrzymali na zakończenie Eucharystii pamiątkowe obrazki i książeczki z żywotami świętych.
15 maja, w niedzielę Dobrego Pasterza, rozpoczynającą w Kościele katolickim Tydzień Modlitw o powołania kapłańskie, gościliśmy w naszej parafii 11 kleryków I roku Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego, wraz z ich ojcem duchownym ks. Waldemarem Kocendą, którzy propedeutyczny rok studiów odbywają w pocysterskim klasztorze w Henrykowie. Adepci do kapłaństwa modlili się z nami na trzech Mszach Świętych: o godzinach 9:30, 11:00 i 12:30.
Podczas kazania, które głosił ks. Waldemar, usłyszeliśmy m.in., że w życiu zdarza się nam czasem nabierać dystansu do tego, co powinno być fundamentem naszej wiary. Niedziela Dobrego Pasterza jest więc dla nas czasem łaski, abyśmy otworzyli swe serce na obecność Chrystusa między nami i zobaczyli, że On naprawdę żyje
– nauczał ojciec duchowny z henrykowskiego seminarium.
Na zakończenie pobytu w naszej wspólnocie parafialnej Goście z Seminarium spędzili czas w rodzinach, które zaprosiły ich na wspólny obiad.
W dniach 13-14 maja w parafii Najświętszego Imienia Jezus we Wrocławiu odbyła się wizytacja kanoniczna, którą przeprowadził ks. bp Edward Janiak. Pierwszego dnia wizytacji Ksiądz Biskup podczas Mszy Świętej zapoznał się ze sprawozdaniem przedstawionym przez ks. prob. Piotra Niteckiego na temat prac remontowo-konserwatorskich wykonanych w kościele Uniwersyteckim od ostatniej wizytacji kanonicznej, a także zadań, jakie czekają parafię w najbliższym czasie. Ksiądz Proboszcz przedstawił także charakterystykę socjologiczną społeczności lokalnej i trudności duszpasterskie, wynikające z pracy w naszym środowisku. Na zakończenie pierwszego dnia wizytacji ks. bp Janiak udzielił Sakramentu Bierzmowania grupie młodzieży z naszej parafii. Drugiego dnia wizytacji spotkał się z powołaną przy parafii Radą Parafialną oraz z przedstawicielami wszystkich działających wspólnot, których przedstawiciele zaprezentowali zakres swojej działalności, podzielili się doświadczeniami oraz przedstawili swoje propozycje do dalszej pracy.
Obok Rady Parafialnej powołanej na trzyletnią kadencję, której przewodniczącym został Józef Kuropka, przy parafii Najświętszego Imienia Jezus działa obecnie 7 wspólnot: Wspólnota Żywego Różańca, Wspólnota Krwi Chrystusa, Liturgiczna Służba Ołtarza, schola „Maciejki”, Parafialny Zespół Caritas, Redakcja gazetki parafialnej „Przy Kościele Uniwersyteckim”, Chór „Marianum”. A także inicjatywy pozaparafialne, które cyklicznie organizują swoje spotkania w naszym kościele: schola Gregoriana Silesiensis, która odprawia w każdy czwartek o godzinie 17:00 nieszpory po łacinie w rycie dominikańskim, oraz Duszpasterstwo Ludzi Nauki, reaktywowane przez ks. prof. Piotra Niteckiego w 2004 roku, które tworzy grupa nauczycieli akademickich (około 30 osób), spotykająca się raz w miesiącu na wspólnej Eucharystii, po której odbywają się dyskusje i prelekcje poruszające problemy religijno-moralne.
„Bądź pozdrowiony, Gościu nasz” – śpiewała radośnie nasza parafialna schola „Maciejki” na powitanie ks. bpa Edwarda Janiaka, który 13 maja przybył do nas na wieczorną Mszę Świętą, aby tym samym rozpocząć w naszej wspólnocie parafialnej wizytację kanoniczną, a jednocześnie udzielić Sakramentu Bierzmowania grupie 33 młodych osób z naszej parafii. W uroczystości wzięło udział wielu zaproszonych gości: m.in. dziekan Dekanatu Wrocław-Katedra, ks. Czesław Przerada, i księża proboszczowie sąsiadujących z nami parafii.
Na wstępie proboszcz parafii, ks. prof. Piotr Nitecki, przedstawił Księdzu Biskupowi obszerne sprawozdanie na temat prac remontowo-konserwatorskich wykonanych w naszym zabytkowym kościele od ostatniej wizytacji kanonicznej, a także zadań, jakie czekają parafię w najbliższym czasie. Zakończył je charakterystyką socjologiczną lokalnej społeczności.
W słowie pasterskim skierowanym do młodych biskup pomocniczy archidiecezji wrocławskiej przestrzegał ich przed powszechną dziś laicyzacją, grożącą w konsekwencji odejściem od Boga. Jeżeli człowiek się nie modli
– mówił – powoli traci wiarę i schodzi na manowce życia. Trzeba więc dużo roztropności, by się w życiu nie pogubić
. W dalszej części kazania młodzież mogła usłyszeć z ust Hierarchy słowa zachęty do pójścia za Jezusem, kiedy mówił: Jesteście Panu Bogu potrzebni w sprawach wiary
. Lecz po chwili dodał: Jednakże by się dzielić nią, trzeba się wpierw o nią zatroszczyć. Dlatego tak ważne jest przystępowanie do sakramentów świętych, umiłowanie Słowa Bożego, lektura książek i czasopism katolickich
.
Na zakończenie uroczystości wdzięczna młodzież podziękowała najpierw Księdzu Biskupowi za dar udzielonego im Sakramentu, a następnie ks. Piotrowi Mrzygłodowi za prawie roczny trud przygotowywania ich w ramach katechezy parafialnej do tego uroczystego dla nich dnia.
8 maja w naszym kościele odbyła się uroczystość Pierwszej Komunii Świętej. W tym dniu podczas uroczystej Mszy Świętej o godzinie 9:30 po raz pierwszy do Stołu Eucharystycznego przystąpiło 11 dziewcząt i 12 chłopców z naszej parafii. Mszę Świętą odprawił i Komunii dzieciom udzielił ks. prob. Piotr Nitecki. Eucharystia ta była zwieńczeniem blisko rocznego przygotowania się dzieci, pod kierunkiem ks. Rafała Kupczaka, do jednego z najważniejszych wydarzeń w ich życiu, kiedy to Chrystus po raz pierwszy zagościł w ich sercu.
Podczas kazania, które wygłosił Ksiądz Proboszcz, padło wiele ciepłych słów zarówno pod adresem dzieci, jak i ich rodziców, choć nie zabrakło też i napomnień. Zwracając się do dzieci, ks. Piotr Nitecki powiedział m.in., że ważne jest, by strzegły swojej wiary i przyjaźni z Chrystusem, pomimo wszelkich życiowych przeciwności. Rodzicom przypominał zaś o ich obowiązkach względem swych pociech, o wychowaniu w wierze i dawaniu przykładu własnym życiem.
Mnie, mamę pierwszokomunijnego dziecka, szczególnie wzruszyły słowa skierowane bezpośrednio do rodziców: Spójrzcie dziś w oczy waszych dzieci, a zobaczycie w nich niebo…
. Poszłam za radą Księdza Proboszcza i rzeczywiście… w oczach mojej córki zobaczyłam odbicie czystej wiary i niezmąconą radość z obcowania z Chrystusem. Teraz pozostaje nam wszystkim dbać, aby ten wielki dar został w tych dzieciach przez całe ich życie.
Dzieciom pierwszokomunijnym życzymy radości i pokoju serca, płynących z przyjaźni z Jezusem Eucharystycznym. Niech przyjmują Go do swego serca jak najczęściej.
Serdecznie zapraszamy na Nabożeństwa Majowe które odbywają się w naszym kościele po Mszy Świętej wieczornej (około godziny 18:30).
Jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara. 1 Kor 15,14
Radosnych Świąt Zmartwychwstania Pańskiego oraz błogosławieństwa Bożego: niech zmartwychwstały Chrystus obudzi w nas to, co jeszcze uśpione, ożywi to, co jeszcze w nas martwe i niech światło Jego Słowa prowadzi nas przez życie w radości i pokoju.
Triduum Paschalne rozpoczyna się od wieczornej Mszy Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek, a swoje centrum ma w Wigilii Paschalnej (noc z Wielkiej Soboty na Wielką Niedzielę), kończy się natomiast Nieszporami Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego. Nie są to trzy dni Świąt, a tym bardziej nie są to dni przygotowania do Świąt Wielkanocnych. Tworzą one jedno Święto trwające trzy dni, gdzie najważniejszą jest noc z soboty na niedzielę. Stanowią one jeden ciąg liturgiczny, dlatego podstawowym warunkiem owocnego przeżycia Triduum Paschalnego jest ukończenie wszelkich porządków przedświątecznych przed Mszą Świętą Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek, tak by – „ze spokojną głową” - móc uczestniczyć w liturgii Triduum Paschalnego.
Wielki Czwartek nie jest dniem smutnym. Jest dniem wdzięczności. Za Eucharystię, za kapłaństwo, za możliwość udziału w Tajemnicy… Jest jednak dniem powagi i refleksji, gdyż jednocześnie wchodzimy w czas Bożej Męki, a przypominają nam o tym między innymi kołatki zastępujące w tym dniu dzwonki, milknące organy, ogołocony z obrusów ołtarz i puste tabernakulum.
Tego dnia, Krzyż powinien być w centrum naszych rozważań. Zadbajmy o to by tego dnia nie było hałasu i śpiewów. Wielki Piątek jest dniem ścisłego postu od którego nie ma dyspensy (trzy posiłki: dwa skromne i jeden do syta) i wstrzemięźliwości (od pokarmów mięsnych, alkoholu). Według dawnej tradycji Kościoła, tego dnia nie sprawuje się Eucharystii. Centralnym momentem dnia jest Liturgia Męki Pańskiej.
Jest to dzień ciszy i adoracji. Podobnie jak w Wielki Piątek, w Sobotę nie odprawia się Mszy świętej. Rezygnacja z Eucharystii, która dla Kościoła jest największym skarbem, to znak ogołocenia i uniżenia Kościoła na wzór Chrystusa. Kościół trwa w ciszy po śmierci Jezusa i adoruje Boży Grób.
Przygotowuje się do wielkiego wydarzenia, ale owo przygotowanie polega na ciszy i nie-aktywności. W początkach Kościoła był to dzień postu - tak samo jak Wielki Piątek, dlatego zachęca się aby i dziś zachować post od pokarmów mięsnych. Tradycyjnie w Wielką Sobotę święci się pokarmy. Święcenie pokarmów świątecznych jest starym zwyczajem w Kościele. Przypomina ono prawdę, wyrażoną przez św. Pawła Apostoła tymi słowami: „Czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie, wszystko na chwałę Bożą czyńcie” (1 Kor 10,31).
Zwycięstwo Chrystusa nad grzechem, śmiercią i szatanem. Najważniejsze święto chrześcijan.
Metropolita Wrocławski ks. abp Marian Gołębiewski podpisał w ostatnim czasie Dekret o ustanowieniu Rady Parafialnej przy naszej parafii, przedłużając w ten sposób tę formę działalności katolików świeckich na kolejną kadencję. Równocześnie Ksiądz Arcybiskup zatwierdził Statut Rady Parafialnej, według którego głównym zadaniem tego społecznego organu doradczego księdza proboszcza jest działalność obejmująca całość życia parafialnego i pomoc duszpasterstwu we wszystkich sprawach parafii.
Skład osobowy Rady Parafialnej przedstawia załączony dokument, podpisany i opieczętowany przez ks. abpa Mariana Gołębiewskiego.
Na zwołanym w dniu 17 kwietnia 2011 roku posiedzeniu Rady Parafialnej, któremu przewodniczył ks. Piotr Nitecki, wybrano przewodniczącego Rady Parafialnej i sekretarza. Zostali nimi odpowiednio: Józef Kuropka i Bożena Rojek.
Tegoroczne rekolekcje wielkopostne, które trwały w naszej parafii od 3 do 6 kwietnia, miały charakter przygotowania zarówno do Świąt Wielkanocnych, jak i do rychłej beatyfikacji Jana Pawła II, a prowadził je ks. Dominik Wargacki, duszpasterz młodzieży diecezji świdnickiej.
Życie i nauczanie Papieża Polaka uświadamia nam niezbicie, że był on prawdziwym naśladowcą Mistrza z Nazaretu. Był prorokiem na dzisiejsze czasy
– mówił kaznodzieja, wskazując na naszego Wielkiego Rodaka jako duchowego przewodnika na drogach wolności, jedności i miłości. Sługa Boży Jan Paweł II pokazał nam
– ciągnął dalej - że Ewangelii nie można się wstydzić. Świat wstydzi się tego, co piękne i Boże. Jeśli przylgniemy do Serca Jezusa i przyjmiemy Chrystusowe nauczanie, wtedy staniemy się pięknymi ludźmi, pięknymi mocą samego Boga.
Rekolekcjonista w kontekście nauczania Papieża mówił także o znaczeniu modlitwy dla naszego życia wewnętrznego. W osobie Jana Pawła II możemy odkryć oblicze rozmodlonego Jezusa
– nauczał ks. Dominik. Bez modlitwy człowiek gubi się w swojej codzienności, gubi głos Boga w swoim sercu. Dobre kształtowanie życia duchowego powinno przemieniać nasze relacje z innymi na wzór Jezusa, który w swoim człowieczeństwie pokazał, że trzeba być wrażliwym na drugiego człowieka.
Jak zatem kształtować swoje człowieczeństwo? Rozmodlony, autentyczny w wierze chrześcijanin powinien być dobry wobec każdego człowieka, umieć złożyć z siebie w razie potrzeby bezinteresowną ofiarę dla innych, bo tylko takie postępowanie jest oznaką prawdziwej i szczerej miłości bliźniego. Takiej otwartości na drugiego człowieka, zdolności do utrzymania dobrych, przyjacielskich więzi uczył nas Papież. Dlatego trzeba nam w relacjach międzyludzkich walczyć z arogancją i kłótliwością, a w to miejsce stawiać przebaczenie, zrozumienie i życzliwość. Pochylać się nad innymi z dobrocią i miłością.
Zapraszamy na rekolekcje wielkopostne w dniach 3 kwietnia – 6 kwietnia.
Rekolekcje poprowadzi ks. Dominik Wargacki duszpasterz młodzieży diecezji świdnickiej.
Program rekolekcji:
Wielki Post to czas praktyk pokutnych: Droga Krzyżowa, Gorzkie Żale, rekolekcje parafialne, czytanie książek ascetycznych, rezygnacja z dyskoteki, kina, gier komputerowych, ograniczenie czasu spędzonego przed telewizorem, wstrzemięźliwość od picia alkoholu i innych używek, podejmowanie dodatkowych obowiązków domowych, większa niż zawsze ofiarność na rzecz potrzebujących. Czynimy to wszystko z motywów religijnych dla uczczenia Męki i śmierci Pana Jezusa.
We właściwym przeżywaniu tego okresu pomogą nam nabożeństwa wielkopostne, zwłaszcza te, które tak głęboko zakorzeniły się w polskiej tradycji religijnej.
Przypominamy, że w naszym kościele odprawiamy:
Zapraszamy naszych parafian do licznego udziału w tych nabożeństwach.
22 stycznia odbyło się, jak co roku w gościnnej „Maciejówce”, spotkanie opłatkowe naszej scholi parafialnej i ministrantów, w którym uczestniczyli także ks. prob. Piotr Nitecki, księża wikariusze Piotr Mrzygłód i Rafał Kupczak, gościnnie kl. Marek Gorbenko oraz rodzice.
Po krótkiej modlitwie rozpoczynającej uroczystość, Ksiądz Proboszcz w słowie skierowanym do zebranych, podkreślił między innymi rolę, jaką pełni w naszej parafii służba liturgiczna i schola. Następnie dzielono się opłatkiem i składano sobie wzajemnie życzenia. Dalszą część spotkania wypełnił śpiew kolęd i rozmowy przy wspólnym stole, na którym nie zabrakło smakołyków, przygotowanych przez mamy i opiekunkę scholi, panią Annę Zamiar.
W niedzielę 16 stycznia, w odpowiedzi na zaproszenie ks. Mirosława Malińskiego, rektora kościoła św. Macieja, nasza schola „Maciejki” wraz ze swoją opiekunką, Panią Anią Zamiar, gościła na Mszy Świętej w tamtejszym kościele o godzinie 19:00. Razem z chórem D.A. „Maciejówka” zadbała o oprawę muzyczną Mszy Świętej.
Dziewczęta zostały bardzo ciepło przyjęte przez wiernych, zgromadzonych na Eucharystii. Mszę odprawił ks. Maliński, który witając „Maciejki” powiedział, że spełniło się Bożonarodzeniowe marzenie ich społeczności, aby móc pokolędować z dziećmi. Ponadto Msza została odprawiona właśnie w intencji „Maciejek”, co było miłą niespodzianką dla Scholi.
Na zakończenie Eucharystii ks. Maliński wraz z zebranymi w kościele wiernymi podziękował Scholi gromkimi brawami. Z tej reakcji można wywnioskować, że piękny śpiew dziewczynek zyskał uznanie wspólnoty akademickiej. Schola „Maciejki” udziałem w tej Mszy Świętej, śpiewem i wspólną modlitwą pragnęła wyrazić swoje podziękowanie ks. Mirosławowi za cotygodniowe udostępnianie sali „Maciejówki” na próby naszej Scholi. Miejmy nadzieję, że to niedzielne wydarzenie zaowocuje dalszą współpracą między naszymi wspólnotami.
Od 18 do 25 stycznia bieżącego roku w całym Kościele będzie trwał Tydzień Powszechnej Modlitw o Jedność Chrześcijan. „Powszechnej”, gdyż w tym samym czasie podejmują ją wszystkie Kościoły chrześcijańskie. W to wielkie nawoływanie Kościoła do jedności włączmy także nasze osobiste modlitwy. Niech będą one skromnym wkładem w dzieło ekumenizmu.
2 stycznia przypadał w naszej parafii odpust ku czci Najświętszego Imienia Jezus. Uroczysta suma odpustowa odprawiona została o godzinie 12:30. Przewodniczył jej ks. kan. Jan Kleszcz, proboszcz i dziekan z Brochowa. Słowo Boże wygłosił zaś ks. bp Włodzimierz Juszczak - ordynariusz diecezji wrocławsko-gdańskiej Kościoła greckokatolickiego. Oprócz nich, wraz z ks. prob. Piotrem Niteckim i ks. Piotrem Mrzygłodem, przy ołtarzu stanęli także zaproszeni na tę uroczystość księża: Andrzej Dziełak, Stanisław Pawlaczek, Mirosław Maliński, Rajmund Kujawa, Józef Sypko i diakon Adam.
W homilii ks. bp Włodzimierz Juszczak przypomniał historię kultu imienia Jezus, który sięga XIII wieku, a także zwrócił uwagę na znaczenie i moc imienia Pańskiego, przytaczając na poparcie swych słów stosowne fragmenty Pisma Świętego.
W swoich rozważaniach nawiązywał też do tradycji Kościoła wschodniego w tym względzie, wskazując na pewne różnice, jakie pojawiają się w odniesieniu do charakteru oddawania czci imieniu Jezus u prawosławnych chrześcijan.
Biskup greckokatolicki omówił także aspekt praktyczny związany z kultem imienia Jezus, zachęcając przy tym do dawania świadectwa swej wiary choćby poprzez używanie chrześcijańskiego powitania, które, niestety, coraz rzadziej jest już obecnie stosowane.
Aktualizacja
2018-12-31
